ISSN : 1300-2945
eISSN : 1308-9889
Özet - Common pathogens isolated from burn wounds and their antibiotic resistance patterns
İlyas Yolbaş, Recep Tekin, Selvi Kelekçi, C.Selçuk Tayyar, M.Hanifi OKUR, İlhan Tan, Ünal Uluca

Dicle University, Medical School, Dept. Pediatric, Faculty of Medicine, Diyarbakır, Turkey Email: ilyasyolbas@hotmail.com

ABSTRACT

Objective: Burn wound infections are the most severe cause of mortality in patients in the burn units. The aim of this study is to determine the bacteriological profile and their antibiotic resistance patterns in burn unit of Dicle University Hospital.

Methods: Medical records of 151 burn patients admitted to the burn unit of Dicle University Hospital between June, 2008 and June 2010 were reviewed retrospectively.

Results: Our study included 70.2% (n=106) male and 29.8% (n=45) female patients. The mean age of cases was 10.9±14.7 years. The rate of isolated microorganisms were 62.3% (n=94) Acinetobacter baumannii, 25.8% (n=39) Pseudomonas aeruginosa, 7.3% (n=11) Escherichia coli and 4.6% (n=7) Staphylococcus aureus. The most effective antibiotic against A. baumannii was colistin (95%) followed by levofloxacin (84%) and trimethoprim-sulfamethoxazole (87%). The most effective antibiotics against P. aeruginosa were amikacin (82%), ciprofloxacin (71%) and levofloxacin (71%). The most effective antibiotics against E. coli were amikacin (91%), meropenem (73%) and imipenem (82%).

Conclusion: The prevalence of burn wound infection caused by A. baumannii and multiple drug resistant A. baumannii are increasing worldwide by time. The prevalence of multiple drug resistant P. aeruginosa and E. coli are rising also. So, new strategies of infection prevention should improve as soon as possible.

Key words: Burn units, wound infection, multiple drug resistance, antibiotics, Acinetobacter baumannii, Pseudomonas aeruginosa

Yanık yaralarından izole edilen patojenler ve antibiyotik direnç durumları

ÖZET

Amaç: Yanık yara enfeksiyonları yanık ünitelerindeki hastaların en sık ölüm nedenleridir. Amacımız Dicle Üniversitesi Hastanesi yanık ünitesindeki bakteri profilini ve antibiyotik direnç paternlerini belirlemekti.

Yöntemler: Dicle Üniversitesi Hastanesi yanık ünitesinde Haziran 2008 ve Haziran 2010 tarihleri arasında yatarak takip edilen 151 hastanın dosyaları geriye dönük olarak incelendi.

Bulgular: Çalışmamız 106 (%70,2) erkek ve 45 (%29,8) kadın hastadan oluşuyordu. Olguların yaş ortalaması 10.9±14.7 yıl olarak bulundu. İzole edilen mikroorganizmalar; %62,3 (n=94) Acinetobacter baumannii, %25,8 (n=39) Pseudomonas aeruginosa, %7,3 (n=11) Escherichia coli and %4,6 (n=7) Staphylococcus aureus olarak saptandı. A. baumannii’ye karşı en etkili antibiyotik kolistin idi, ikinci sırada levofloksasin (%84) ve üçüncü sırada trimethoprim-sülfametoksazol (%87) takip ediyordu. P. aeruginosa’ya karşı en etkili antibiyotikler; amikasin (%82), siprofloksasin (%71) ve levofloksasin (%71) idi. E. coli’ye karşı en etkili antibiyotikler ise amikasin (%91), meropenem (%73) ve imipenem (%82) idi.

Sonuç: A. baumannii nedeniyle oluşan yanık yara enfeksiyonları ve çoklu ilaç direncine sahip A. baumannii’nin yaygınlığı dünyada giderek artmaktadır. Çoklu ilaç direncine sahip P. aeruginosa ve E. coli patojenleri de artmaktadır. Bu nedenle en kısa zamanda yeni enfeksiyon önleme stratejileri geliştirilmelidir.

Anahtar kelimeler: Yanık üniteleri, yara enfeksiyonu, çoklu ilaç direnci, antibiyotikler, Acinetobacter baumannii, Pseudomonas aeruginosa

Dicle Med J  2013;40 (3):364-368

doi: 10.5798/diclemedj.0921.2013.03.0290

Cilt 40, Sayı 3 (2013)