Vecihe Bayrak, Nevsehir State Hospital, Intensive Care Department, Nevsehir, Turkey e-mail: vbayrak76@gmail.com

The effect of Lymphocyte Monocyte Ratio (LMR) on 30-day mortality of non-HCC post-transplant liver patients admitted to the intensive care unit                                

Abstract

Aim: Our study aims to investigate the effect of the LMR value on the 30-day mortality and intensive care hospitalization days of post-transplant liver patients without hepatocellular cancer(HCC) admitted to the intensive care unit(ICU).

Methods: Our retrospective study included post-liver transplant patients in the ICU of Dokuz Eylul University Hospital between 2010 and 2020. We recorded patients' age, gender, aetiology of liver disease, donor type (living or deceased), duration of cold ischemia, scores, hospitalization days in the ICU, and 30-day mortality. LMR was calculated by dividing the patient's lymphocyte count by the monocyte count. Statistical analyses were performed using SPSS software version 24.0.

Results: 128 (92 male, 36 female) patients were included in our study. Twenty-four patients died within 30 days. The mean LMR was 1.498±2.134, and no significant difference existed between those with and without 30-day mortality (p=0.995). LMR value was not a predictor of mortality and ICU hospitalization days in these patients.

Conclusion: Our study revealed that LMR does not predict mortality or hospitalization days in post-liver transplant patients without HCC. The results of our study and previous studies suggest that LMR alteration is associated with an immune state produced by the tumour microenvironment. Our findings suggest that LMR may not be a valuable biomarker for predicting patient outcomes in post-liver transplant patients without HCC. However, this study provides a starting point for further investigation into the role of LMR in cancer diseases.

Keywords: Critical Care Medicine, Hematological changes, Liver failure, Viral hepatitis                     

Yoğun bakım ünitesine kabul edilen posttransplant nonHCC karaciğer hastalarında Lenfosit Monosit Oranının (LMR) 30 günlük mortalite üzerine etkisi

Öz

Amaç: Çalışmamızın amacı, lenfosit monosit oranının(LMR) , yoğun bakım ünitesine (YBÜ) kabul edilen HCC dışı karaciğer nakli sonrası hastaların 30 günlük mortalite ve yoğun bakım yatış süresi üzerine etkisini araştırmaktır.

Yöntemler: Retrospektif çalışmamıza, 2010-2020 yılları arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi YBÜ'nde karaciğer nakli sonrası hastalar dahil edildi. Hastaların yaşı, cinsiyeti, karaciğer hastalığının etiyolojisi, donör tipi (canlı donör/kadavra donör), soğuk iskemi süresi, skorları, YBÜ'de kalış süresi ve 30 günlük mortalite kaydedildi. LMR, hastanın lenfosit sayısının monosit sayısına bölünmesiyle hesaplandı. İstatistiksel analizler SPSS yazılım sürümü 24.0 kullanılarak yapıldı.

Sonuçlar: Çalışmamıza 128 (92 erkek, 36 kadın) hasta dahil edildi. 128 hastanın 24'ünde 30 gün içinde mortalite gelişti. LMR ortalaması 1.498±2.134 olup, 30 günlük mortalitesi olan ve olmayanlar arasında anlamlı bir fark yoktu (p=0.995). LMR değerinin bu hastalar için mortaliteyi belirleyici bir faktör olmadığı bulundu. Yoğun bakımda kalış süresi ile LMR arasında ilişki bulunamadı.

Sonuç: Çalışmamız, LMR'nin HCC olmayan karaciğer nakli sonrası hastalarda mortaliteyi veya hastaneye yatış günlerini öngörmediğini ortaya koydu. Çalışmamızın ve önceki çalışmaların sonuçları, LMR değişiminin tümör mikroçevresinin ürettiği bir bağışıklık durumu ile ilişkili olduğunu düşündürmektedir. Bulgularımız, LMR'nin, HCC'si olmayan karaciğer nakli sonrası hastalarda hasta sonuçlarını tahmin etmede değerli bir biyobelirteç olmayabileceğini göstermektedir. Ancak bu çalışma, LMR'nin kanser hastalıklarındaki rolüne ilişkin daha ileri araştırmalar için bir başlangıç noktası sağlamaktadır.

Anahtar kelimeler: Kritik hastalıklar tıbbı, hematolojik değişiklikler, karaciğer yetmezliği, viral hepatit.                  

Dicle Med J  2025; 52 (1): 1-6

Doi: 10.5798/dicletip.1657071