Nazlıcan Çivilibal Tang,Pediatri Anabilim Dalı Romatoloji ve İmmünoloji Bölümü, Washington Üniversitesi Tıp Fakültesi, St Louis, Missouri, Amerika Birleşik Devletleri, e-mail: nazlicancivilibaltang@gmail.com                                             

Antenatal Hidronefrozlu Bebeklerin Doğum Sonrası İzlemi                           

Öz

Amaç: Antenatal hidronefroz (AH), gebelikte en sık saptanan fetal anomalidir. Bu çalışmanın amacı AH tanısı alan bebeklerin doğum sonrası sonuçlarını retrospektif olarak değerlendirmektir.

Yöntemler: Çocuk Nefroloji Polikliniğimizde 2018-2022 yılları arasında en az 12 ay süreyle AH tanısıyla takip edilen 110 bebeğin (83 erkek, 27 kız) kayıtları geriye dönük olarak incelendi.

Bulgular: Hastaların erkek/kız oranı 3,1 idi ve 65 hastada (%59,1) fizyolojik hidronefroz saptanırken, 45 hastada (%40,9) altta yatan bir neden olduğu belirlendi. Patolojik hidronefrozlu 45 hastanın 31'inde (%28,2) obstrüktif üropati, 12'sinde (%10,9) vezikoüreteral reflü saptandı. Obstrüktif üropati tanısı alan olguların 27'sine (%24,6) üreteropelvik bileşke darlığı, ikisine (%1,8) üreterovezikal bileşke darlığı ve ikisine (%1,8) posterior üretral valv tanısı konuldu. İki (%1,8) olguda multikistik displastik böbrek tespit edildi. Fizyolojik hidronefrozlu hastaların renal pelvis ön arka çapları, patolojik hidronefrozlulara saptananlara göre anlamlı düzeyde düşüktü (p<0.001). Patolojik hidronefrozlular daha sık idrar yolu enfeksiyon geçirmişti. Hastaların takibinde, obstrüktif üropatili 12 hastaya ve vezikoüreteral reflülü 5 hastaya cerrahi işlem uygulandı.

Sonuç: Çalışmamız antenatal hidronefrozların büyük çoğunluğunun yaşamın ilk yılında kendiliğinden gerilediğini ortaya koydu. Ancak inatçı veya alevlenen hidronefroz durumlarında ileri tetkik ve/veya cerrahi müdahale gerekir.

Anahtar kelimeler: Antenatal hidronefroz, ön arka çap, obstrüktif üropati, vezikoüreteral reflü                      

Postnatal Follow-up of Infants with Antenatal Hydronephrosis

Abstract

Aim: Antenatal hydronephrosis (AH) is the most common fetal anomaly detected in pregnancy. The aim of this study was to evaluate the postnatal outcomes of infants diagnosed with AH.

Methods: The records of 110 infants (83 males, 27 females) who were followed up in our pediatric nephrology outpatient clinic for at least 12 months between 2018 and 2022 with the diagnosis of AH were retrospectively examined.

Results: The male/female ratio of the patients was 3.1, and physiological hydronephrosis was detected in 65 patients (59.1%), while an underlying cause was determined in 45 patients (40.9%). Obstructive uropathy was detected in 31 (28.2%) of 45 patients with pathological hydronephrosis and vesicoureteral reflux was detected in 12 (10.9%). Of the cases diagnosed with obstructive uropathy, 27 (24.6%) were diagnosed with ureteropelvic junction obstruction, two (1.8%) with ureterovesical junction obstruction and two (1.8%) with posterior urethral valve. Multicystic dysplastic kidneys were detected in two (1.8%) cases. The anteroposterior diameters of the renal pelvis in patients with physiological hydronephrosis were significantly lower than in patients with pathological hydronephrosis (p<0.001). Those with pathological hydronephrosis had more frequent urinary tract infections. During the follow-up of the patients, surgical procedures were performed on 12 patients with obstructive uropathy and 5 patients with vesicoureteral reflux.

Conclusion: Our study revealed that the majority of antenatal hydronephrosis spontaneously regresses in the first year of life. However, in cases of persistent or exacerbating hydronephrosis, further examination and/or surgical intervention are required.

Keywords: Antenatal hydronephrosis, anteroposterior diameters, obstructive uropathy, vesicoureteral reflux.                  

Dicle Med J  2024; 51 (4): 557-564

Doi: 10.5798/dicletip.1608126