ISSN : 1300-2945
eISSN : 1308-9889
Özet - Evaluation of Coagulation Disorders in Intubated and Non-Intubated Patients with Covid-19 Diagnosis in The Intensive Care unit
Yunus Emre Aydin, Abdullah Karakus, Emre Aydin, Fatma Yilmaz Aydin, Recep Tekin, Mahir Kuyumcu, Ali Kemal Kadiroglu

Yunus Emre Aydin, Department of Internal Medicine, Kızıltepe Government Hospital, Kızıltepe/Mardin, Turkey e-mail: dryemreaydin@gmail.com                                  

Evaluation of Coagulation Disorders in Intubated and Non-Intubated Patients with Covid-19 Diagnosis in The Intensive Care unit          

Abstract

Objective: It is known that the need for invasive mechanical ventilation due to severe respiratory failure develops in COVID-19 patients followed in the intensive care unit. It has been reported in the literature that coagulopathy seen during COVID-19 disease is an important cause of mortality and morbidity. Our aim in our study was to evaluate coagulation disorders developing between intubated and non-intubated patients.

Method: The data of 812 patients diagnosed with COVID-19 in the Intensive Care Unit, between March 2020 and September 2021 were retrospectively analyzed. The patients were divided into two groups according to the need for invasive mechanical ventilation. Demographic characteristics, laboratory values at the time of diagnosis, coagulopathy development status and survival of the patients were investigated.

Results: Of the 812 patients included in the study, 459 (56.5%) were male. The mean age was 66,4 ± 15,2. 257 (31.7%) of the patients received invasive mechanical ventilation support. Coagulopathy was detected in 146 (56.8%) of these patients. Distribution of coagulopathy in intubated patients; 26% Disseminated Intravascular Coagulation, 17.9% Acute Coronary Syndrome, 10.5% Hemorrhage (inside or outside the body), 5.4% Pulmonary Embolism, 5% Heparin-Induced Thrombocytopenia, 3.5% Ischemic Stroke, 1.9% Hemorrhagic Stroke and 0.8% found as Deep Vein Thrombosis. We found that 32% of the patients who were not intubated developed coagulopathy, and this difference was statistically significant (p<0.001). We found the mortality rate to be 97.7% in intubated patients. Mortality in non-intubated patients was 38.4%.

In our study, coagulopathy development rate was found to be higher in patients with at least one comorbidity (p=0,006). Relationship between the laboratory findings at the time of hospitalization and the rate of coagulopathy development were analyzed and a statistically significant differences was found between the hemoglobin, thrombocyte, fibrinogen, d-dimer and INR levels of the patients and development of coagulopathy (p=0.026, p<0.001, p<0.001, p<0.001, p<0.001, p<0.001). It was seen that 49.8% of the patients who died had at least one coagulopathy condition. This rate was found to be 26.7% in the surviving patients, and this difference was statistically significant (p<0.001).

Conclusion: It was determined that approximately one third of the COVID-19 patients hospitalized in the intensive care unit required mechanical ventilation. A coagulation disorder was detected in 56.8% of the patients. A significant correlation was found between intubation and the development of coagulopathy. In addition a significant difference was found between high d-dimer, fibrinogen, INR levels, low hemoglobin and thrombocyte levels and the development of coagulopathy. Comorbidities were also found to be associated with coagulopathy and mortality. It was observed that 97.7% of the intubated patients died.

Keywords: Covid-19, Coagulopathy, Intubation                   

Yoğun Bakım Ünitesinde Covid-19 Tanılı Hastalardan Entübe Olanlarla Olmayanlarda Koagülasyon Bozukluklarının Değerlendirilmesi

Öz

Amaç: Yoğun bakımda takip edilen COVID-19 hastalarında, ağır solunum yetmezliğine bağlı invaziv mekanik ventilasyon ihtiyacı geliştiği bilinmektedir. COVID-19 hastalığının seyrinde görülen koagülopatinin, önemli bir mortalite ve morbidite nedeni olduğu literatürde bildirilmektedir. Çalışmamızda amacımız, entübe olanlar ile olmayanlar arasında gelişen koagülasyon bozukluklarını değerlendirmektir.

Yöntemler: Mart 2020 ve Eylül 2021 tarihleri arasında Yoğun Bakım Ünitesinde COVİD-19 tanısı almış 812 hastanın verileri retrospektif olarak incelendi. Hastalar invaziv mekanik ventilasyon ihtiyacına göre iki gruba ayrıldı. Çalışmaya alınan hastaların tanı anındaki demografik özellikleri, laboratuvar değerleri, hastalarda gelişmiş koagülopati durumları ve sağkalımları değerlendirildi.

Bulgular: Çalışmaya dâhil edilen toplam 812 hastanın 459’u (%56,5) erkekti. Ortalama yaş 66,4 ± 15,2 idi. Hastaların 257'si (%31,7), invaziv mekanik ventilasyon desteği almıştı. Bu hastaların 146’sında (%56,8) koagülopati geliştiği saptandı. Entübe hastalarda gelişen koagüolapati dağılımı; %26 Disemine İntravasküler Koagülopati, %17,9 Akut Koroner Sendrom, %10,5 Hemoraji (vücut içi veya dışı), %5,4 Pulmoner Tromboemboli, %5 Heparin İlişkili Trombositopeni, %3,5 İskemik SVO, %1,9 Hemorajik SVO ve %0,8 Derin Ven Trombozu olarak bulundu. Entübe olmayan hastaların ise %32’sinde koagülopati geliştiğini gördük ve bu fark istatistiki olarak anlamlıydı (p<0,001). Entübe olanlarda mortaliteyi %97,7 olarak saptadık. Entübe olmayanlarda mortalite, %38,4 idi.

Çalışmamızda; en az bir komorbiditesi olan hastalarda, diğerlerine göre koagülopati gelişme oranı daha yüksek saptandı (p=0,006). Hastaların yattığı andaki laboratuvar bulguları ile koagülopati gelişme oranı arasındaki ilişkiye bakıldı ve hastaların hemoglobin, trombosit, fibrinojen, d-dimer ve INR düzeyleri ile koagülopati gelişimi arasında istatistiki olarak anlamlı fark bulundu (p=0,026, p<0,001, p<0,001, p<0,001,p<0,001). Ölen hastaların %49,8’inde en az bir koagülopati durumu gelişmiş olduğu görüldü. Yaşayan hastalarda bu oran %26,7 olarak bulundu ve bu fark istatistiki olarak anlamlıydı (p<0,001).

Sonuç: Yoğun bakımda yatan COVID-19 hastalarının yaklaşık üçte birinde mekanik ventilasyon ihtiyacı olduğu saptandı. Bunların %56,8’inde bir koagülosyon bozukluğu tespit edildi. Entübasyon ile koagülopati gelişimi arasında anlamlı ilişki bulunda. Ayrıca yüksek d-dimer, fibrinojen, INR seviyeleri ve düşük hemoglobin, trombosit düzeyleri ile koagülopati gelişimi arasında anlamlı fark bulundu. Komorbiditenin de koagülopati ve mortalite ile ilişkili olduğu gözlendi. Entübe olan hastaların %97,7’sinin öldüğü görüldü.

Anahtar kelimeler: Covid-19, Koagülopati, Entübasyon.              

Dicle Med J  2024; 51 (3): 369-376

Doi: 10.5798/dicletip.1552519

Cilt 51, Sayı 3 (2024)