ISSN : 1300-2945
eISSN : 1308-9889
Özet - COVID-19 Pandemisi Kapanmalarının Obez Çocukların Yaşam Tarzları ve Beden Kitle İndeksleri Üzerindeki Etkileri
Ceren Ceylan Kıraç, Pelin Bilir

Ceren Ceylan Kıraç, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkarı uzmanı, TC Sağlık Bakanlığı Etlik Şehir Hastanesi Çocuk Hastalıkları ve Sağlığı Kliniği Etlik/Ankara, Türkiye e-mail: ccerenceylan@gmail.com                        

The Effects of Lockdown During the COVID-19 Pandemic on the Lifestyle and Body Mass Index in Children with Obesity

Abstract

Aim: The aim of this study is to determine whether the lockdown during the Covid-19 Pandemic has affected the lifestyle, BMI(Body Mass Index) and the level of obesity in obese and non-obese children.

Methods: This study is a descriptive cross-sectional study. The study population consisted of 89 individuals diagnosed with obesity, who were followed-up in Ankara University School of Medicine Children’s Hospital, and 79 volunteers who were not diagnosed with obesity. A structured questionnaire was administered to the participants after obtaining their consent. In addition, medical records of the participants were scanned.

In the data, continuous variables were expressed as mean (x¯) ± standard deviation (SD) and discrete variables were expressed as counts (n) and percentages (%). The mean height, height SD, body weight, BMI, BMI SD, RBMI values of the participants before the pandemic and during the lockdown were compared.

Findings: During the lockdown, the mean body weight of the participants increased from 67.5(±21.7) to 80.0(±24.4) in the obese group, and from 39.48(±13.8) to 46.23(±13.4) in the control group (p=0.000).

The mean BMI of the participants in the obese group was 28.10 (±5.8) before the pandemic, while it was found as 30.46 (±6.7) during the lockdown with an increase of 2.36 (p=0.000). In the control group, these values were found as 18.92(±3.3) and 19.76(±3.5), with an increase of 0.84 (p=0.01). The mean RBMI of the participants in the obese group was 145.81 (±28.5) before the pandemic and 151.14 (±30.9) during the lockdown (p=0,000).

The number of main meals and snacks consumed daily and the frequency of high energy food/junk food consumption increased during the lockdown in both groups, while this increase was found to be more in the obese group. In both groups, a positive correlation was found between the increase in the mean BMI value and junk food consumption, screen time and consumption of main meals, snacks and junk food. During the lockdown, the time spent in front of the screen (p<0.000) and the time spent in sleep (p=0.000) increased in both groups, while the regular exercise duration per week decreased in the obese group (p=0.000).

Conclusion: The mean body weight and BMI values of the participants in the obese and control groups increased significantly during the lockdown. Similarly, it was observed that the number of main meals and snacks consumed daily and the consumption of high energy food/junk food increased during the lockdown in both groups. The closure of schools caused children to be inactive, spend more time in front of the screen, consume unhealthy foods more often and have irregular sleep patterns. It can be said that this condition facilitated weight gain especially in high-risk groups. In the sight of this study as they show in literature, school life, daily exercise levels are very important especially at pubertal period for these children. The closure because of the pandemic of covid-19 badly affected the children.

Further investigations will be helpful in order to highlight the daily exercises importance.

Keywords: Obesity, School-age Children, BMI Increase during the COVID-19 Pandemic, School Closure, Lack of Physical Activity.       

COVID-19 Pandemisi Kapanmalarının Obez Çocukların Yaşam Tarzları ve Beden Kitle İndeksleri Üzerindeki Etkileri

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı, COVİD-19 pandemisi kapanmalarının; okul çocuklarının yaşam tarzı, BKI (Beden Kitle İndeksi) ve obezite düzeylerini etkileyip etkilemediğini saptamaktır.

Yöntemler: Kesitsel/tanımlayıcı tipteki araştırmanın evrenini Bir Üniversitenin Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları hastanesinde izlenen 89 obez ve 79 gönüllü çocuk oluşturmuştur. Katılımcılara yapılandırılmış bir anket uygulanmıştır. Katılımcıların hasta dosyaları taranarak pandemi öncesi ve kapanma dönemindeki muayene bulguları elde edilmiştir.

Verilerde sürekli değişkenler ortalama, (x¯) ± standart sapma (SD), kesikli değişkenler ise sayı (n) ve yüzde (%) dağılımı şeklinde gösterilmiştir. Katılımcıların COVID-19 pandemisi öncesi ve kapanma dönemindeki boy, vücut ağırlığı, BKI, RBKI vb değerleri ortalamaları karşılaştırılmıştır.

Bulgular: Kapanma döneminde obez grupta ortalama vücut ağırlığı 67,5’den 80,0’e, kontrol grubunda ise, 39,5’den 46,2’ye çıkmıştır (p=0,000).

Obez grupta BKI ortalaması pandemi öncesi 28,10 iken kapanma döneminde 30,46’ya, kontrol grubunda ise, 18,92’den 19,76’ya yükselmiştir (p=0,01). Obez grupta RBKI ortalaması kapanma öncesinde 145,81, kapanma döneminde 151,14 (p=0,000) bulunmuştur.

Heriki grupta da kapanma döneminde günlük ana öğün ve ara öğün sayıları, aburcubur gıda tüketim sıklığı artmıştır. Her iki grupta da BKI ortalaması artışı ile abur-cubur gıda tüketimi arasında, ekran süresi ile ana öğün, ara öğün ve abur-cubur gıda tüketimi arasında pozitif korelasyon bulunmuştur.

Kapanma döneminde her iki grubun ekran süreleri (p<0,000), günlük uyku süreleri (p=0,000) artmış, özellikle obez grubun haftalık egzersiz süreleri azalmıştır (p=0,000).

Sonuç: Kapanma dönemi ile birlikte çocukların yaşam düzeninin önemli ölçüde değiştiği, bu süreçte çocukların geç yatıp, geç uyanmasının ve çok uyumasının yeme alışkanlıklarını da etkileyerek hareketsiz kalmalarına, ekran sürelerinin artmasına, fazla kilo alımına ve obeziteye yol açabildiği saptanmıştır. Literatürde de görüldüğü gibi okul hayatı, düzenli fiziksel aktivite, düzenli yeme, düzenli uyku alışkanlığı kazanmaları için özellikle ergenlik döneminde çok önemlidir.

Anahtar kelimeler: Obezite, Okul çağı çocukları, BKI artışı COVID-19 pandemisi, okul kapanması, fizik aktivite azlığı       

Dicle Med J  2024; 51 (1): 106-116

Doi: 10.5798/dicletip.1451710

Cilt 51, Sayı 1 (2024)