Hüda Oflazoğlu Diken, Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Fizyoloji Anabilim Dalı Diyarbakır, Türkiye e-mail: hudad@dicle.edu.tr

The Effect of Smoking on Gastric Myoelectrical Activity

Abstract

Objective: It is known that smoking affects many tissues, organs, and systems, including the gastrointestinal system. It has been stated that some signs and symptoms of gastric motor dysfunctions correlate well with electrogastrographic analysis results. Limited studies have been conducted on the effects of smoking on gastric myoelectrical activity, which governs gastric movements. This study aims at investigating the effects of smoking on gastric myoelectrical activity by using electrogastrography (EGG) technique.

Methods: The study was carried out on 15 male volunteers, 8 of whom were smokers and 7 of whom were non-smokers. The participants were aged between 25 and 40 and they had no previously diagnosed diseases, including the gastrointestinal tract. Abdominal EGG recordings were taken for each participant during a 30-minute control period and a 60-minute experimental period consecutively. All records were recorded on an empty stomach, at the same day. A maximum of two individuals were examined per day. Waves showing the percentage of normogastria, dominant frequency and dominant power parameters in EGG recordings were analysed using a spectral analysis program. In the control period the effects of chronic smoking and in the experimental period the effects of acute smoking in chronic smokers were investigated. Mann-Whitney U test, one of the nonparametric tests, was used to evaluate the data obtained from the study. The p values obtained from the comparisons were considered significant if the p < 0.05.

Results: When the EGG results of chronic smokers in the control period were compared with those of non-smokers, a non-significant decrease was found in all three parameters of smokers namely percentage of normogastria, dominant frequency and dominant power. However, it was determined that acute smoking in chronic smokers significantly decreased both the percentage of normogastria and the dominant power value during the experimental period.

Conclusion: The results obtained from the study showed that smoking, especially active- acute smoking, reduces gastric myoelectrical activity.

Keywords: Electrogastrography, smoking, gastric myoelectrical activity.

Sigara İçiminin Gastrik Miyoelektrik Aktiviteye Etkisinin Araştırılması

Öz

Amaç: Sigara içimi gastrointestinal sistem dahil olmak üzere bir çok doku, organ ve sistemi etkilediği bilinmektedir. Mide motor fonksiyon bozukluklarının bazı belirti ve semptomlarının, elektrogastrografik analiz sonuçlarıyla iyi korelasyon gösterdiği ifade edilmiştir. Şu ana kadar sigaranın mide hareketlerini yöneten gastrik miyoelektrik aktiviteye etkileri konusunda sınırlı sayıda çalışma yapılmıştır. Bu çalışmada, elektrogastrografi (EGG) tekniğinden yararlanılarak sigara içiminin gastrik miyoelektriksel aktiviteye etkisinin incelenmesi amaçlandı.

Yöntemler: Çalışma 8’i sigara içen ve 7’si sigara içmeyen 25-40 yaş aralığında ve bilinen gastrointestinal sistem dahil herhangi bir rahatsızlığı bulunmayan toplam 15 sağlıklı ve gönüllü erkek birey üzerinde gerçekleştirildi. Her katılımcı için 30 dakikalık kontrol periyodu ve ardından 60 dakikalık deney periyodu abdominal EGG kaydı alındı. Tüm kayıtlar aç karna, aynı gün içinde ve ardışık olarak kaydedildi. Günde en fazla iki bireyin kaydı yapıldı. EGG kayıtlarındaki normogastri yüzdesi, dominant frekans ve dominant güç parametrelerini gösteren dalgalar; spektral analiz programı kullanılarak analiz edildi. Kontrol periyodunda kronik sigara içiminin, deney periyodunda ise kronik içicilerde akut sigara içiminin etkisi araştırıldı. Çalışmadan elde edilen verilerin değerlendirilmesinde nonparametrik testlerden Mann-Whitney U testi kullanıldı. Karşılaştırmalardan elde edilen p değerleri p < 0.05 ise anlamlı olarak değerlendirildi.

Bulgular: Kontrol periyodunda kronik sigara içen bireylerin EGG kaydı sonuçları sigara içmeyen bireylerin sonuçlarıyla karşılaştırıldığında sigara içenlerde normogastri yüzdesi, dominant frekans ve dominant güç parametrelerinin her üçünde anlamlı olmayan bir azalma saptandı. Ancak, deney periyodunda kronik içicilerde akut sigara içiminin hem normogastri yüzdesini hem de dominant güç değerini anlamlı olarak azalttığı belirlendi.

Sonuç: Çalışmadan elde edilen sonuçlar, sigara içiminin özellikle aktif - akut sigara içiminin gastrik miyoelektriksel aktiviteyi azalttığını göstermiştir.

Anahtar kelimeler: Elektrogastrografi, sigara, gastrik miyoelektrik aktivite

Dicle Med J  2021; 48 (4): 815-822

Doi: 10.5798/dicletip.1037801