Kamuran Şanlı, Başakşehir Çam ve Sakura Şehir Hastanesi Merkez laboratuvarı, Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Uzmanı İstanbul, Türkiye e-mail: kamuran@gmail.com

Investigation of Candida Epidemiology and Antifungal Resistance Change in Intensive Care Unit Patients Produced in Blood Cultures, 2015-2019

Abstract

Objective: The aim of the study was to evaluate the prevalence of candida infections, antifungal resistance and antifungal resistance change trend in intensive care unit (ICU) patients between 2015 and 2019.

Methods: The study, in which 402 candida isolates isolated from blood cultures were examined retrospectively, was conducted between January 2015 and December 2019 at Kanuni Sultan Süleyman Training and Research Hospital. After identification of microorganisms, susceptibility of isolates detected in candida to amphotericin B, caspofungin, fluconazole, flucytosine micafungin and voriconazole were investigated using antifungal susceptibility cards. The results were evaluated according to the threshold values for antifungal agents set in the Clinical Laboratory Standards Institute (CLSI) guidelines.

Results: In the study, the three most common candida strains were C. albicans (39,3%), C. parapsilosis (31,3%) and C. tropicalis (10,2%).When the antifungal resistance rates were evaluated by years, the frequency of developing antifungal resistance for 5 years was the highest in fluconazole. The most frequently sensitive antifungal varied over the years. Caspofungin was the antifungal with the highest sensitivity for 5 years, and the antifungal with the highest rate of resistance was fluconazole. The statistical analysis of resistance to amphotericin-B (p = 0,651), caspofungin (p = 0,579), fluconazole (p = 0,344), flucytosine (p = 0,356), micafungin (p = 0,402) and voriconazole (p = 0,384) over a five-year period. It was found that there was no significant change. It was determined that C. albicans was resistant to fluconazole (1,9%), micafungin (0,6%) and voriconazole (3,8%). It was found that C. parapsilosis was resistant to all antifungals except flucytosine to varying degrees. C. glabrata was found to be resistant to caspofungin (3,6%), fluconazole (7,1%) and voriconazole (7,7%), C. tropicalisin fluconazole (4,9%), micafungin (4,9%) and voriconazole (2,6%).

Conclusions: The most common causes of candidemia in the ICU are non-albicans Candida species. Antifungal resistance rates did not change significantly in the five-year period. More comprehensive prospective studies are needed to investigate the causes of candidemia and antifungal resistance rates in intensive care unit patients over time.

Keywords: Candida; Candidiasis; Antifungal Agents; Drug Resistance; Intensive Care Units.

Kan Kültürlerinde Üretilen Yoğun Bakım Ünitesi Hastalarında Candida Epidemiyolojisi ve Antifungal Direnç Değişiminin İncelenmesi, 2015-2019

Öz

Amaç: Araştırmanın amacı, 2015-2019 yılları arasında, yoğun bakım ünitesi (YBÜ) hastalarında Candida enfeksiyonlarının görülme sıklığının, antifungal direncinin ve 5 yıl içindeki antifungal direnç değişiminin değerlendirilmesidir.

Yöntemler: Kan kültürlerinden izole edilen 402 candida izolatının retrospektif olarak incelendiği araştırma Ocak 2015-Aralık 2019 tarihleri arasında, Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde gerçekleştirildi. Mikroorganizmaların tanımlanmasından sonra Candida tespit edilen izolatların, antifungal duyarlılık kartları kullanılarak, amfoterisin B, kaspofungin, flukonazol, flusitozin mikafungin ve vorikonazole karşı duyarlılıkları araştırıldı. Sonuçlar, Clinical Laboratory Standarts Institute (CLSI) kılavuzlarında antifungal ajanlar için belirlenen eşik değerlere göre değerlendirildi.

Bulgular: Araştırmada, en sık rastlanan üç kandida suşu C. albicans (%39,3), C. parapsilosis (%31,3) ve C. tropicalis (%10,2) idi. Yıllara göre antifungal direnç oranları değerlendirildiğinde, beş yıl için antifungal direnç gelişme sıklığı en fazla flukonazolde idi. En sık duyarlılık gösterilen antifungal ise yıllara göre değişkenlik gösterdi. Beş yıl genelinde en yüksek oranda duyarlılık gösterilen antifungal kaspofungin, en yüksek oranda direnç geliştirilen antifungal ise flukonazoldü. Beş yıllık zaman diliminde amfoterisin-B (p=0,651), kaspofungin (p=0,579), flukonazol (p=0,344), flusitozin (p=0,356), mikafungin (p=0,402) ve vorikonazole (p=0,384) gelişen direncin istatistiksel olarak anlamlı değişim göstermediği bulundu. C. albicans’ın flukonazol (%1,9), mikafungin (%0,6) ve vorikonazol’e (%3,8) karşı direnç gösterdiği saptandı. C. parapsilosis’in flusitozin dışındaki tüm antifungallere değişen oranlarda direnç gösterdiği bulundu. C. glabrata’nın kaspofungin (%3,6), flukonazol (%7,1) ve vorikonazole (%7,7), C. tropicalis’in flukonazol (%4,9), mikafungin (%4,9) ve vorikonazole (%2,6) karşı direnç gösterdiği saptandı.

Sonuçlar: YBÜ’de karşılaşılan Candideminin en sık nedenleri C.albicans iken, nonalbicans türlerinin toplamı C. albicans’ dan fazla idi. Antifungaller içinde en fazla direnç flukonazol iken, beş yıllık zaman dilimi sonrası antifungal direnç oranları anlamlı değişim göstermediği görüldü. Ampirk tedavide sık kullanılan flukonazol direncindeki artış ise antifungal duyarlılık testlerinin önemini ortaya koymaktadır. Yoğun bakım ünitesindeki hastaların kandidemi nedenleri ve antifungal direnç oranlarının zaman içindeki seyrini araştıran daha kapsamlı prospektif araştırmalara ihtiyaç vardır.

Anahtar kelimeler: Candida; Kandidiyazis; Antifungal Ajanlar; İlaç Direnci; Yoğun Bakım Ünitesi

Dicle Med J  2021; 48 (4): 796-805

Doi: 10.5798/dicletip.1037792