Ebru Celik, Department of Dermatology, Faculty of Medicine, Hatay Mustafa Kemal University, Hatay, Turkey e-mail: ebruecelik@yahoo.com

Abstract

Objectives: The main assay recommended in chronic urticaria is complete blood count (CBC). It is known that changes in the numerical values and rates of blood cells in the CBC are associated with inflammation and thrombotic risk. In addition, the improvement of some patients with short-term Omalizumab treatment, while others need long-term treatment raises the question of whether this difference can be predicted with parameters on the CBC. This study aimes to evaluate the effect of the drug on CBC parameters in patients with chronic spontaneous urticaria (CSU) receiving Omalizumab treatment.

Methods: The study included 66 patients who received Omalizumab treatment with CSU and 34 healthy individuals as a control group. The values of 17 parameters from the biomarkers in the CBC were recorded in the patient group (before the treatment/after 12 weeks of treatment) and in the control group. In addition, patients with CSU according to the Omalizumab treatment requirement was divided into two groups as those who recovered in a short time (≤6 months) (group-1) and those who need longer treatment (> 6 months) (group-2). All data were compared statistically.

Results: It was observed that many inflammatory and thrombotic activation markers in the CBC increased in the patient group before treatment compared to the control group, and even most of these values approached the values of healthy individuals after treatment. When the pre-treatment and post-treatment data of the patients are compared within themselves; neutrophil and platelet numbers and neutrophil-monocyte ratio decreased after treatment and there was a statistically significant difference. When the pre-treatment values of the two groups determined according to the treatment requirement period were compared, it was determined that the eosinophil-basophil ratio (EBR) value was significantly higher in the group-2 patients. It was observed that the number of platelets in group-1 decreased and eosinophil-lymphocyte ratio and eosinophil-neutrophil ratio increased after treatment compared to pre-treatment; platelet, neutrophil counts and EBR values of patients in group-2 decreased, mean platelet volume (MPV) and platelet distribution width (PDW) values increased.

Conclusion: It has been determined that Omalizumab treatment has positive effects on patients with CSU that it reduces many inflammatory and thrombotic activation markers in CBC. It was thought that an increase in EBR may be a biomarker that predicts that patients with CSU will need Omalizumab treatment for a longer period. In addition, it was concluded that MPV and PDW values increased during Omalizumab treatment of patients with long-term treatment needs, and that thrombotic activation markers of these patients should be followed more closely during the treatment.

Keywords: Chronic spontaneous urticaria, Omalizumab, complete blood count, biomarker, thrombotic activation.

 Omalizumab Kullanan Kronik Spontan Ürtiker Hastalarında, Tam Kan Sayımı ile Tedavi Gereksinim Süresini Önceden Tahmin Edebilir miyiz?

Öz

Amaç: Kronik Ürtiker'de yapılması önerilen temel tetkik tam kan sayımıdır. Tam kan sayımındaki kan hücrelerinin sayısal değerleri ve oranlarındaki değişimin, enflamasyon ve trombotik risk ile ilişki olduğu bilinmektedir. Ayrıca, Omalizumab tedavisi alan bazı hastaların kısa süreli iyileşmesi, bazılarının ise uzun süreli tedaviye ihtiyacının olması, bu farkın tam kan sayımındaki parametrelerle tahmin edilip edilemeyeceği sorusunu gündeme getirmektedir. Bu çalışma, Omalizumab tedavisi alan Kronik Spontan Ürtiker'li (KSÜ) hastalarda ilacın tam kan sayımı parametreleri üzerindeki etkisini değerlendirmeyi amaçlamaktadır.

Yöntemler: Çalışmaya KSÜ tanısıyla Omalizumab tedavisi alan 66 hasta ile kontrol grubu olarak 34 sağlıklı birey dahil edildi. Tam kan sayımında yer alan biyobelirteçlerden 17 adet parametrenin, hasta grubunda (tedavi öncesi/12 haftalık tedavi sonrası) ve kontrol grubundaki değerleri kaydedildi. Ayrıca, KSÜ’lü hastalar omalizumab tedavi gereksinimine göre; kısa sürede (≤6 ay) iyileşenler (grup-1) ve daha uzun süre (>6 ay) tedavi ihtiyacı olanlar (grup-2) şeklinde iki gruba ayrıldı. Tüm veriler istatistiksel olarak karşılaştırıldı.

Bulgular: Tam kan sayımındaki birçok inflamatuvar ve trombotik aktivasyon belirtecinin, kontrol grubuna göre tedavi öncesi hasta grubunda artmış olduğu, tedavi sonrasında ise bu değerlerin çoğunun sağlıklı bireylerin değerlerine yaklaştığı gözlendi. Hastaların tedavi öncesi ve tedavi sonrası verileri kendi içlerinde karşılaştırıldığında; nötrofil ve platelet sayıları ve nötrofil-monosit oranı tedaviden sonra azaldığı ve istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu tespit edildi. Tedavi gereksinim süresine göre belirlenen iki grubun tedavi öncesi değerleri karşılaştırıldığında, grup-2'deki hastalarda eozinofil-bazofil oranı (EBO) değerinin anlamlı olarak yüksek olduğu belirlendi. Tedavi öncesine göre tedavi sonrasında; grup-1'deki hastaların platelet sayısının azaldığı, eozinofil-lenfosit oranı ve eozinofil-nötrofil oranı değerlerinin arttığı; grup-2'deki hastaların platelet, nötrofil sayıları ve EBO değerlerinin azaldığı, ortalama platelet hacmi (MPV) ve platelet dağılım genişliği (PDW) değerlerinin ise arttığı görüldü.

Sonuç: Omalizumab tedavisinin KSÜ’lü hastalarda, tam kan sayımında yer alan birçok inflamatuvar ve trombotik aktivasyon belirtecini azalttığı yönünde olumlu etkileri olduğu belirlendi. EBO yükseliğinin, KSÜ’lü hastaların daha uzun süre omalizumab tedavisine gereksinim duyacağını öngören bir biyobelirteç olabileceği düşünüldü. Ayrıca, uzun süre tedavi gereksinimi olan hastaların Omalizumab tedavisi sırasında MPV ve PDW değerlerinin arttığının belirlenmesi, bu hastaların trombotik aktivasyon belirteçlerinin tedavi süresince daha yakından takip edilmesi gerektiği kanaatine varıldı.

Anahtar kelimeler: Kronik spontan ürtiker, Omalizumab, tam kan sayımı, biyobelirteç, trombotik aktivasyon.

Dicle Med J  2020; 47 (3): 568-577

Doi: 10.5798/dicletip.799661