Çiğdem Arabacı, Associate professor of Medical Microbiology Darülaceze Street, no: 27, Sisli/ Istanbul, Turkey, e-mail: cigdem.arabaci@okmeydani.gov.tr

Resistance of Streptococcus pneumoniae Strains Isolated from Clinical Samples to Various Antibiotics

Abstract

Objective: It was aimed to determine the antibiotics resistance rates of Streptococcus pneumoniae (S. pneumoniae) strains which are important causes of mortality and morbidity with increasing resistance rates.

Methods: Antibiotic susceptibilities of 80 S. pneumoniae specimens identified from samples sent from various clinics in our hospital were analyzed retrospectively. Isolated strains were identified by classical methods and BD Phoenix 100 system (Becton Dickinson Diagnostic, USA) and their antimicrobial susceptibility was evaluated by Kirby-Bauer disc diffusion method according to European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing (EUCAST) document. Penicillin, cefotaxime and meropenem susceptibilities were examined by gradient test; while erythromycin, clindamycin, trimethoprim-sulfamethoxazole, levofloxacin, tetracycline, vancomycin and linezolid resistances were analyzed by disc diffusion method.

Results: A total of 80 isolates including 32 blood samples, 29 respiratory samples, 10 cerebrospinal fluid (CSF), 5 vitreous, 3 pleural fluid and 1 abscess aspiration were included in the study. Penicillin resistance in CSF isolates was 70% and there was no resistance to cefotaxime and meropenem. Of 70 non-CSF isolates, 15 (21.4%) were moderately resistant, 14 (20%) were highly resistant and 41 (58.6%) were susceptible to penicillin. Cefotaxime resistance was detected in 2 (2.9%) of these isolates. Intermediate values were found in 2 (2.9%) isolates and remaining 66 (94.2%) isolates were susceptible to cefotaxime. There was no meropenem resistance in non-CSF isolates. Resistance rates of erythromycin, clindamycin, trimethoprim-sulfamethoxazole, levofloxacin and tetracycline in all isolates were 32.5%, 27.5%, 42.5%, 3.7% ve 30% respectively. There was no resistance to vancomycin and linezolid.

Conclusion: Penicillin resistance is high in S. pneumoniae strains and penicillin has no place in empirical treatment of pneumococcal meningitis. Periodic monitoring of infectious agents and antibiotic susceptibilities in certain regions may guide clinicians to initiate empirical treatment.

Keywords: Antibiotic, Resistance, Streptococcus pneumoniae

Klinik Örneklerden İzole Edilen Streptococcus pneumoniae Suşlarının Farklı Antibiyotiklere Direnç Profilleri

Öz

Amaç: Artan direnç oranların edeni ile önemli oranlarda mortalite ve morbiditeye neden olan Streptococcus pneumonia (S. pneumoniae) suşlarının çeşitli antibiyotiklere direnç oranlarının belirlenmesi amaçlanmıştır.

Yöntemler: Hastanemizdeki çeşitli kliniklerden gönderilen örneklerden tespit edilen 80 adet S. pneumoniae örneğinin antibiyotik duyarlılıkları retrospektif olarak incelendi. İzole edilen suşlar klasik yöntemler ve Phoenix 100 sistemi (Becton Dickinson Diagnostic, ABD) ile tanımlandı ve antimikrobiyal duyarlılıkları, Avrupa Antimikrobiyal Duyarlılık Testi (EUCAST) dokümanına göre Kirby-Bauer disk difüzyon yöntemi ile değerlendirildi. Penisilin, sefotaksim ve meropenem duyarlılıkları gradyan testi ile incelendi; eritromisin, klindamisin, trimetoprim-sülfametoksazol, levofloksasin, tetrasiklin, vankomisinve linezolid dirençleri disk difüzyon yöntemiyle analiz edildi.

Bulgular: Çalışmaya 32 kan örneği, 29 solunum örneği, 10 beyin omurilik sıvısı (BOS), 5 vitrözsıvı, 3 plevral sıvı ve 1 apse aspirasyonu dahil toplam 80 izolat dahil edildi. BOS izolatların dapenisilin direnci %70 idi ve sefotaksim ve meropenem için direnç yoktu. BOS dışı 70 izolattan 15'i (%21,4) orta derecede dirençli, 14'i (%20) yüksek dirençli ve 41'i (%58,6) penisiline duyarlı idi. Bu izolatların 2'sinde (%2,9) sefotaksim direnci tespit edildi. Ara değer2 (%2,9) izolatta bulundu ve gerikalan 66 (%94,2) izolat sefotaksime duyarlıydı. BOS dışı izolatlarda meropenem direnci yoktu. Tüm izolatlarda eritromisin, klindamisin, trimetoprim-sulfametoksazol, levofloksasin ve tetrasiklin direnç oranları sırasıyla %32,5, %27,5, %42,5, %3,7 ve %30 idi. Vankomisin velinezolide direnç yoktu.

Sonuç: S. pneumoniae suşlarında penisilin direnci yüksektir ve penisilinin pnömokokal menenjitin ampirik tedavisinde yeri yoktur. Belirli bölgelerdeki enfeksiyöz ajanların ve antibiyotik duyarlılıklarının periyodik olarak izlenmesi, klinisyene ampirik tedaviyi başlatmada rehberlik edebilir.

Anahtar kelimeler: Antibiyotik, Direnç, Streptococcus pneumoniae.   

Dicle Med J  2020; 47 (4): 779-786

Doi: 10.5798/dicletip.850218