Zafer Pekkolay, Dicle University Faculty of Medicine, Department of Adult Endocrinology and Metabolism 21280, Diyarbakir Turkey e-mail: drpekkolay@gmail.com

Abstract

Objective: The present study aimed to investigate the efficacy of hemoglobin A1c (HbA1c) in diagnosing type 2 diabetes and to introduce a new approach to oral glucose tolerance test (OGTT).

Methods: This retrospective cross-sectional study included 560 subjects (363 females, 197 males) with a mean age of 46.7±12.9 years. These subjects underwent a standard 75-g OGTT, plasma glucose levels were assayed at 0, 30, 60, 90, and 120 minutes in 232 subjects who consented to these tests, and the area under the curve (AUC) was calculated. HbA1c levels were also measured simultaneously. The receiver operating characteristics (ROC) curve was used to determine the sensitivity and specificity of certain HbA1c cut-off values in diagnosing diabetes in subjects who underwent OGTT. Chi-square test was used for data comparisons, and Pearson’s correlation coefficient was used to evaluate the relationship between the measurements.

Results: Among the 560 subjects, 129 had diabetes and 40 of the 232 subjects who were frequently tested for glucose levels had diabetes. The sensitivity and specificity of the HbA1c cut-off value of 6.5% in diagnosing diabetes were 55.0% and 80.9%, respectively. The highest correlation was observed between the glucose level at 90 minutes and AUC and HbA1c (r=0.971, P<0.01; r=0.464, P<0.01, respectively).

Conclusion: An HbA1c cut-off value of 6.5% had low sensitivity and specificity in diagnosing diabetes. The plasma glucose level at 90 minutes in subjects had the best correlation with both AUC and HbA1c, indicating that using plasma glucose level at 90 minute is a better approach for diagnosing diabetes.

Keywords: Diabetes Mellitus, HbA1c, glucose tolerance test, plasma glucose at 90 minutes

Diyabetes Mellitus Tanısında Hba1c Yanıltıcı, Glukoz Tolerans Testinde Doksan'ıncı Dakika Daha İyi Bir Belirteç Midir?

Öz

Amaç: Bu çalışmadaki amaç tip 2 diyabet tanısında HbA1c’nin yararlılığını araştırmak ve oral glukoz tolerans testine yeni bir bakış getirmektir.

Yöntemler: Retrospektif kesitsel olan çalışmamızda yaş ortalaması 46.7±12.9 olan toplam 560 kişi (363 kadın, 197 erkek) çalışmaya dahil edildi. Bu kişilere standart 75 g oral glukoz tolerans testi (OGTT) yapıldı; ayrıca bunlar içerisinden kabul eden 232 kişide 0, 30, 60, 90 ve 120. dakikalarda plazma glukoz düzeyleri bakıldı ve Area Under Curve (AUC) değeri hesaplandı. Test ile eş zamanlı olarak HbA1c düzeyleri ölçüldü. OGTT yapılan bireylerde diyabet tanısında HbA1c’nin belirli kesim noktalarındaki sensitivite ve spesifitelerini belirlemek için Receiver Operating Characteristic (ROC) eğrisi kullanıldı. Şeker yüklemesinde hangi saatteki glukoz düzeyinin HbA1c ve AUC ile daha iyi korelasyon gösterdiği araştırıldı. Verilerin karşılaştırılmasında ki kare testi, ölçümler arasındaki ilişki için Pearson korelasyon testi kullanıldı.

Bulgular: 560 kişiden 129 kişi, bunlar içerisinde sık aralıklı glukoz bakılan 232 kişiden 40 kişi diyabetti. Diyabet tanısında HbA1c %6,5 kesim noktası ile sensitivite %55,0, spesifite %80,9 bulundu. En yüksek korelasyon 90. dakikadaki plazma glukoz değeri ile AUC ve HbA1c arasında görüldü (sırasıyla r=0.971/P<0.01; r=0.464/P<0.01).

Sonuç: HbA1c %6,5 kesim noktası ile diyabet tanısında düşük sensitivite ve spesifite göstermiştir. 90. dakika plazma glukoz değeri hem AUC hem de HbA1c ile en iyi korelasyon gösterdi, bu nedenle diyabet tanısı konulmasında 90. dakika plazma glukozu bakılması daha uygun bir yaklaşım gibi görünmektedir.

Anahtar kelimeler: Diyabetes Mellitus, HbA1c, oral glukoz tolerans test, 90. dakika plazma glukozu.

Dicle Med J  2020; 47 (1): 97-104

Doi: 10.5798/dicletip.706051