Mehmet Işık, Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı Meram-Konya, Türkiye e-mail: drmisik@hotmail.com

Abstract

Introduction-Aim: If cases of pulmonary embolism are not treated, sudden death, a life-threatening acute condition or chronic thromboembolic pulmonary hypertension develops due to the organization of thrombi in the pulmonary vascular wall. In this study, it was aimed to share our experiences about pulmonary thromboendarterectomy which is not performed much more than certain centers all over the world.

Methods: A total of 13 patients with acute pulmonary embolism and chronic thromboembolic pulmonary hypertension who were operated between February 2007 and July 2018 were included in the study. Nine of these patients were operated urgently and 4 were electively operated. All patients underwent pulmonary embolectomy and endarterectomy under open heart surgery conditions. The retrospective information of the patients was obtained from the hospital software system.

Results: Of the patients who underwent pulmonary thromboendarterectomy, 6 were female and 7 were male. The mean age was 58 (38-71). As a risk factor; 7 patients had deep vein thrombosis, 3 patients had recently undergone surgery, 2 patients had malignancy, 5 patients had smoking, 1 patient had behçet and 1 patient had cerebrovascular event. 4 cases were exitus in the 0-26 day range. Three of them were acute pulmonary embolism and 1 patient with chronic thromboembolic pulmonary hypertension.

Conclusion-Comments: Early pulmonary artery pressures were significantly decreased in patients undergoing pulmonary thromboendarterectomy. Patients diagnosed with chronic thromboembolic pulmonary hypertension should be directed to surgical centers for pulmonary thromboendarterectomy without developing permanent arteriopathy. We believe that the timing of administration to patients diagnosed with acute pulmonary embolism is important. The mortality rate of patients who underwent surgery for delayed and hypotensive shock is high.

Keywords: Pulmonary embolism, chronic thromboembolic pulmonary hypertension, pulmonary thromboendarterectomy, venous thromboembolism. n

 Deneysel Hipertansiyon Modelinde Farklı DOCA-tuz Uygulama Sürelerinin Kan Basıncı ve Damar Cevapları Üzerine Etkisi          

Öz

 Amaç: Hipertansiyon, gelişiminde pek çok faktörün etkili olması nedeniyle araştırılması zor bir hastalıktır. Deoksikortikosteron asetat (DOCA)-tuz hipertansiyon modeli, oldukça sık kullanılan ve insanlardaki esansiyel hipertansiyonu başarılı bir şekilde taklit edebilen bir deneysel modeldir. Hipertansiyon çalışmalarında, hayvan modelinin seçimi kadar seçilen modelinin ne kadar süreyle uygulanacağı da büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada, DOCA-tuz hipertansiyon modelinin farklı sürelerde uygulanmasının, kan basıncı ve damar cevapları üzerine etkileri, araştırılmıştır.

Yöntemler: Deneylerde 8 haftalık, erkek Wistar albino sıçanlar kullanılmıştır. DOCA-tuz hipertansiyon modelini oluşturmak için, hayvanlara tek taraflı nefrektomi uygulanmış ardından haftada iki kez DOCA enjeksiyonu (15 mg/kg, s.c.) yapılmış ve %1 NaCl ile %0,2 KCl içeren içme suyu verilmiştir. Uygulamalara farklı hayvan gruplarına 4 hafta ve 8 hafta boyunca devam edilmiş ve kan basınçları ölçülmüştür. Süre sonunda, hayvanların torasik aortları izole edilmiş ve damar cevapları izole organ banyosunda kaydedilmiştir.

Bulgular: 4 veya 8 hafta DOCA-tuz uygulaması, hayvanların kan basıncını yükseltmiş ve aortanın endotele bağımlı gevşeme cevaplarını azaltmıştır. 4 haftalık DOCA-tuz grubunda aortun KCl kasılma cevapları değişmezken, alfa-1 reseptör agonisti fenilefrin (FE) ile uyarılan kasılma cevapları azalmıştır. 8 haftalık DOCA-tuz grubunda ise, hem KCl hem de FE ile oluşan damar kasılmaları azalmıştır.

Sonuç: DOCA-tuz hipertansiyon modelinin erken döneminde, endotel işlevinde ve reseptör aracılı damar kasılmalarında bozukluklar ortaya çıkmaktadır. Daha uzun süreli uygulama sonucunda ise, kan basıncı daha fazla yükselmekte, hem endotel hem de damar düz kasının işlevlerinde bozukluklar görülmektedir. Elde edilen sonuçlar, deneysel hipertansiyon modelinde farklı DOCA-tuz uygulama sürelerinin, damarların işlevleri üzerine farklı etkileri olduğunu göstermektedir.

Anahtar kelimeler: hipertansiyon, DOCA-tuz, kan basıncı, endotel.

Dicle Med J  2019;46 (4): 707-713

Doi: 10.5798/dicletip.661263