Ali Babacan, GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi, Kadın Hastalıkları&Doğum Servisi, İstanbul, Türkiye Email: ababacan_@hotmail.com

ABSTRACT

Interruption of the aortic arch (IAA) is a rare, severe form of congenital heart defect characterized by complete anatomical discontinuity between two adjacent segments of the aortic arch. The data on the features and outcomes of fetal IAA are limited. Three anatomical types have been described according to the site of interruption. The current recommendations for screening on the obstetric fetal anomaly scan include identification of a 4-chamber view, all 4 valves, and the outflow tracts, all of which can appear to be normal to the ultrasonographer in fetuses with conotruncal anomalies. Although the identification of IAA on a prenatal echocardiogram can be challenging, a number of anatomic features can facilitate the diagnosis. We aim to present the features and outcome of a case of IAA type B referred to our centre in the light of literatures.

Key words: Congenital heart defect, four dimensional ultrasound, fetal echocardiography, interrupted aortic arch, prenatal diagnosis

Fetal interrupted aortik ark tip B’nin antenatal değerlendirilmesi

ÖZET

İnterrupted aortik ark (IAA), aortik kavisin iki komşu segmentinin anatomik olarak kesintiye uğradığı konjenital kalp hastalıklarının nadir görülen ama ciddi formlarından biridir. Fetal IAA’nın özelliklerine ve sonuçlarına ilişkin veriler sınırlıdır. Kesintinin olduğu yere göre tarif edilen üç tipi vardır. Konotrunkal anomalilerde, 4 odacık görüntüsü, 4 kapağın hepsi ve tüm damar çıkışları dahil olmak üzere obstetrik fetal anomali taramasındaki mevcut önerilerin hepsi normal izlenebilir. Prenatal ekokardiyografide IAA tanınmasının zor olsa da, anatomik bir dizi özellikler tanıyı kolaylaştırabilir. Biz, kliniğimize refere edilen IAA Tip B olgusunun özellikleri ve sonuçlarını literatür ışığında sunmayı amaçladık.

Anahtar kelimeler: Konjenital kalp defekti, dört boyutlu ultrason, fetal ekokardiyografi, interrupted aortik ark, prenatal tanı

Dicle Med J  2015;42(2):245-248

doi: 10.5798/diclemedj.0921.2015.02.0565