Bekir Karaarslan, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı, Tokat, Türkiye Email: bekaraarslan@gmail.com

ABSTRACT

Objective: This study includes evaluation of views of the nurses working in two different university hospitals on euthanasia.

Methods: This research was planned in form of a cross-sectional definitive questionnaire to analyze views of the nurses on euthanasia according to their departments. A face to face interview was performed with the nurses working in Medical Faculties of Dicle and Gaziantep Universities in 2013. One hundred and fifty two volunteers were examined according to the gender, age, marital status, number of children, family type that they live in, the department that they work, their frequency to meet death, professional experience, presence of any relative confined to bed, their ideas on whether the euthanasia law should be enacted, whether they would request euthanasia for themselves and their relatives.

Result: Participants included 125 (82.2%) women and 27 (17.8%) men; average age was 26.68 ± 12.76 (20-56) years and 21 (13.8%) cases did not report their ages. Eighty-nine (58.6%) participants were married, 50 (32.9%) participants were single and 105 (69.1%) participants lived in an elementary family environment. Fifty eight (38.2%) participants expressed an opinion on requirement of a legal regulation to make euthanasia possible and 40 (26.3%) reported that they were uncertain about this subject. No statistically significant difference was detected between willingness and unwillingness of euthanasia according to their departments (p>0.05).

Conclusion: As a result of this study, we find that some of the nurses consider application of the passive euthanasia occurs in our country although euthanasia is forbidden.

Key words: Euthanasia, nurse, death

Hemşirelerin çalıştıkları bölümlere göre ötanazi hakkındaki görüşlerinin değerlendirilmesi

ÖZET

Amaç: Bu çalışma; iki üniversite hastanesinde görev yapan hemşirelerin ötanazi hakkındaki görüşlerinin değerlendirilmesini kapsamaktadır.

Yöntemler: Bu araştırma hemşirelerin çalıştıkları bölüme göre ötanaziye ilişkin görüşlerini incelemek amacıyla kesitsel tanımlayıcı bir anket çalışması şeklinde planlandı. Dicle ve Gaziantep Üniversiteleri Tıp Fakültesi Hastanelerinde görev yapan hemşirelere 2013 yılı içerisinde yüz yüze görüşme şeklinde anket uygulandı. 152 gönüllü katılımcının cinsiyet, yaş, medeni durum, çocuk sayısı, yaşadıkları aile tipi, çalıştıkları bölüm, ölümle karşılaşma sıklıkları, ötanazi yasasının çıkartılıp çıkartılmaması, mesleki deneyimi, yatağa bağımlı bir yakınları olup-olmaması, kendilerine ve yakınlarına ötanazi isteyip-istememe görüşlerine göre incelenmiştir.

Bulgular: Katılımcıların 125 (%82,2)’ı kadın ve 27 (%17,8)’u erkek, ortalama yaş 26,68 ± 12,76 (20-56) yıl olup, 21 (%13,8) olgu yaşını belirtmemiştir. Katılımcıların 89’u (%58,6) evli, 50'si ü (%32,9) bekar, 105’i (%69,1) çekirdek aile ortamında yaşadığı saptandı. Katılımcıların 58 (%38,2)’si ötanazinin yapılabilmesi için yasal bir düzenleme yapılması gerektiği yönünde görüş bildirdiği, 40 (%26,3)’ü ise bu konuda kararsız olduklarını belirtmişlerdir. Çalıştıkları bölümlere göre ötanazi isteyip-istememe durumları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmadı (p>0,05).

Sonuç: Çalışmamız sonucunda her ne kadar ülkemizde ötanazi yasak olsa da hemşirelerin bir kısmı pasif ötanazinin uygulandığı kanaatinde olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar kelimeler: Ötanazi, hemşire, ölüm

Dicle Med J  2014;41(4):700-706

doi: 10.5798/diclemedj.0921.2014.04.0503