Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji AD. Diyarbakır, Türkiye Email: nkhatipoglu@gmail.com

ABSTRACT

Objective: To evaluate outcomes of the cases who had undergone retrograde intrarenal surgery (RIRS) in our clinics.

Methods: Outcomes of 100 cases who had undergone RIRS because of renal stones between February 2012, and May 2013 were retrospectively evaluated.

Results: Study population consisted of 35 female and 65 male patients with a mean age of 36.81(1-76) years. RIRS was performed with the indication of rest double J (D-J) stent (n=1), and renal stone (n=99). Mean stone size was 15.26 (5-27) mm. Preoperatively, 61 cases (61%) had preexisting D-J stents, while 39 (39%) cases were stentless. Access sheaths were used in 86 (86%) cases, while in 14 (14%) cases the procedure was applied without using an access sheath. Mean operative, and fluoroscopy times were 52.72 (10-120) minus, and 57.32 (10-180) seconds, respectively. Postoperatively D-J stents were implanted in 88 (88%) cases, and 12 (12%) cases were stent-free. Mean hospital time was 1.3 (1-7) days. After one month postoperatively, stone-free rate was achieved in 87 (87%) patients. Clinically insignificant residual stone fragments (CIRF) 6 (6%), and residual stones 7 (7%) were also detected. The latter group consisted of cases with horseshoe kidney (n=1), pelvic kidney (n=1), and kyphoscoliosis (n=1). Also in two case procedure was terminated prematurely, because of blurring of the vision secondary to bleeding. Apart from these patients, any preoperative complication did not develop. During follow-up period, urinary tract infection developed in 3 patients with resultant renal parenchymal damage in one patient. In one patient, D-J stent migrated into ureter.

Conclusion: Retrograde intrarenal surgery is an effective and safe technique in the management of renal stones.

Key words: Kidney stones, retrograde intrarenal surgery, flexible ureteroscopy

Retrograd intrarenal cerrahi deneyimlerimiz         

ÖZET

Amaç: Kliniğimizde retrograd intrarenal cerrahi (RIRS) uygulanan olguların sonuçlarını değerlendirmek.

Yöntemler: Şubat 2012 ile Mayıs 2013 tarihleri arasında, böbrek taşı nedeniyle RIRS yapılan 100 olgunun sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi.

Bulgular: Olguların 35’sı kadın, 65’sı erkek, yaş ortalaması 36,81 (1-76) yıl idi. Bir olguya rest double J (D-J), 99 olguya da böbrek taşı nedeniyle RIRS işlemi uygulandı ve ortalama taş boyutu 15,26 (5-27) mm idi. Olguların 61’inde (% 61) işlem öncesi double- j (D-J) stent varken, 39’unda (39%) ise işlem öncesi stent uygulanmamıştı. İşlemlerin 86’sında (%86) üretral giriş kılıfı kullanılırken, 14’ünde (%14) ise işlem kılıfsız uygulandı. Ortalama operasyon süresi 52,72 (10-120) dakika, floroskopi süresi ise 57,32 (10-180) saniye olan işlemlerin, 88’inde (%88) operasyon sonrası D-J stent takılırken, 12 (%12)’sine ise takılmadı. Hastanede kalış süresi ortalama 1,3 (1-7) gün olan olguların, 1. ay kontrolerinde, 87 (%87)’inde taşsızlık sağlanırken, 6’sında (%6) klinik önemsiz rezidüel taş (CIRF) ve 7’sinde (%7) de rest taş saptandı. Rest taş kalan olgulardan biri atnalı, biri pelvik böbrek, bir tanesi kifoskolyozlu, iki tanesi ise işlem sırasında kanama nedeniyle görüntünün bozulmasından dolayı işleme son verilen olgulardı. Bu hastalar dışında perop hiçbir hastada komplilkasyon gelişmedi. Takiplerde üç hastada üriner sistem infeksiyonu ve bir hastada ise D-J üretere migre olmuştu.

Sonuç: Retrograd intrarenal cerrahi böbrek taşı tedavisinde etkili ve güvenli bir cerrahi tekniktir.

Anahtar kelimeler: Böbrek taşı, retrograd intrarenal cerrahi, fleksibl üreteroskopi

Dicle Med J  2014;41(1):95-98

doi: 10.5798/diclemedj.0921.2014.01.0380