ISSN : 1300-2945
eISSN : 1308-9889
Özet - 74 Year-Old-Man With Pneumopericardium Due to Blunt Chest Trauma: Case Report
Murat Orak, Mehmet Üstündag, Serdar Onat, Halil Dogan, Alper Avcı

Department of Emergency, Dicle University, Faculty of Medicine, Diyarbakır, Turkey

ABSTRACT

Pneumopericardium is the presence of air in the pericardial space. It may be seen in the context with severe blunt chest trauma. Usually, pneumopericardium is self-limiting and requiring no specific therapy. However, a continuous monitoring of the electrocardiography and the blood pressure is necessary at an intermediate care unit. We report a 74 year-old-man had been presented with Pneumopericardium, after a car striking. He had bilateral pneumohematothoraces, pneumomediastinum and bilateral multiple rib fractures. Pneumopericardium was diasappeared without surgical management like written in english literature. Frequent cardiac and vital signs monitoring and general support treatment were successful in our treatment.

Key words: pneumopericardium, blunt chest trauma, intensive care unit

74 yasındaki hastada künt gögüs travmasına baglı pnömoperikardium: Olgu Sunumu

ÖZET

Pnömoperikardium, pericardial boslukta hava bulunmasıdır. Ciddi, künt toraks travmalarında olusabilir. Pnömoperikardium, genellikle kendi kendini sınırlar ve özel bir tedaviye ihtiyaç duyulmaz.Bununla beraber, elektrokardiyografi ve kan basıncının sürekli olarak monitörize edildigi yogun bakım ünitesinde takibi gerekmektedir. 74 yas erkek hastada; araç dısı trafik kazası sonrasında olusan, bilateral hemopnömotoraks, bilateral seri kot fraktürleri, pnömomediastinum’un eslik ettigi pnömoperikardium vakasını sunmaktayız. Literatür bilgilerine paralel olarak, cerrahi bir girisime gerek kalmadan hastanın pnömoperikardiumu kaybolmustur. Tedavi protokolü olarak; yakın vital bulgu ve kardiak monitörizasyon takipi altında genel destek tedavisi uygulanmıs ve yeterli olmustur.

Anahtar kelimeler : Pnömoperikardium, künt gögüs travması, yogun bakım.

Dicle Med J  2005;35 (4):277-279

doi: 10.5798/diclemedj.0921.2008.

Cilt 35, Sayı 4 (2008)