Süleyman Daşdağ
Dicle Üniversitesi, Tıp Fak.i Biyofizik Anabilim Dalı ÖğretimÜyesi, Diyarbakır- Türkiye Email: sdasdag@gmail.com
ABSTRACT
The aim of this study is to evaluate the biologic effects of ionizing radiation and relation between medical diagnostic radiation exposure and cancer risk. Many unnecessary ionizing radiation applications are performed in the medical centers and hospitals. Therefore the health staff and the patients expose to serious risks of radiation. On the other hand, recently some studies, which suggested relationships between low dose ionizing radiation and some cancers, have been published. The relationship between low dose ionizing radiation and cancer can be more understandable when the stochastic effects of ionizing radiation take into consideration. This presented review calls attention to the fact that low dose ionizing radiation may be an important factor for increased cancer risk. Therefore, physicians, health workers and patients have to pay maximum attention to avoid hazards of low dose ionizing radiation.
Key words: Ionizing radiation, biological effects, cancer
İyonlaştırıcı radyasyonlar ve kanser
ÖZET
Bu makalenin amacı hastanelerde sıklıkla karşılaşılan gizli bir tehlike olan radyasyon uygulamalarına dikkat çekmektir. Bu amaçla bu makalede tıbbi amaçlarla kullanılan iyonlaştırıcı radyasyonlar ve kanser riski arasındaki ilişki irdelendi. Teşhis amaçlı radyasyon uygulamaları ile kanser risk artışı arasında ilişkiden söz eden araştırmaların sayısı son yıllarda artış göstermektedir. Radyasyonların stokastik etkileri dikkate alındığında bu çalışmalarda sözü edilen düşük dozlu radyasyonlar ile kanser arasında ilişkinin önemi ortaya çıkmaktadır. Sonuç olarak, teşhis veya tedavi amaçlı yapılan iyonlaştırıcı radyasyonlar ile kanser risk artışına ilişkin endişeleri yersiz olmadığı görülmüştür. Ayrıca, hekimlerin bu tür uygulamalarda hastaları için mutlaka kar-zarar hesabı yapmaları gerekir.
Anahtar kelimeler: İyonize radyasyonlar, biyolojik etkiler, kanser
Dicle Med J 2010;37 (2):177-185
doi: 10.5798/diclemedj.0921.2010.02. Cilt 37, Sayı 2 (2010)
|