Nihan Tuncel, Mustafa Tercan
Harput Devlet Hast. Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Kliniği, Elazığ, Türkiye Email: nihantuncel2004@yahoo.com
ABSTRACT
Objective: The purpose of this study was to analyze retrospectively 196 patients whose facial fractures were treated in our clinic and to investigate the relationships between the severity score and fracture type and the etiology.
Materials and methods: Totally 196 patients (155 males, 42 females, avarage age of 33,96 ) , who applied to the plastic surgery clinic of Haydarpaşa Numune Research and Training State Hospital during four years (2004-2007) period and were found at least one facial fracture in their maxillofacial bones after the radiological examination, have been evaluated in this study. One-way ANOVA test and Chi-square test were used for statistical analysis.
Results: As a result of performed one-way ANOVA test, It is found that mechanism of trauma is important for estimation in severity score of facial injury (p<0.001) but when the Chi-square test was applied for statistical analysisno significant relationship between the mechanism of trauma and patterns of fracture was found (p>0.05).
Conclusion: Trauma mechanism was found as effective on fracture severity, however no relationship was found between etiology of trauma and fracture type.
Key words: Facial fracture, etiology, severity score, fracture type.
Yüz kırık etyolojilerinin retrospektif analizi ve kırık tipi ile etyoloji ilişkisinin araştırılması
ÖZET
Amaç: Bu çalışmanın amacı retrospektif olarak, yüz kemiklerinde kırığı olup, kliniğimizde tedavi edilen hastaların değerlendirilerek, yüz yaralanmasının ciddiyet skoru ve kırık tipi ile etyolojinin ilişkisinin araştırılmasıdır.
Gereç ve yöntem: Bu çalışma 2004-2007 tarihleri arasındaki 3 yıllık süre içinde Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Kliniğimize başvuran, klinik ve radyolojik olarak çene ve yüz kemiklerinden en az birinde kırık saptanan 196 hastanın (155 erkek; 42 kadın; ort. yaş 34.0 yıl) değerlendirmesi ile yapılmıştır. Sonuçlar tek yönlü varyans analizi ve Ki-kare testi uygulanarak değerlendirildi.
Bulgular: Travma mekanizmasının, yapılan tek yönlü varyans analizi (F-test) sonucu, yüz yaralanmasının ciddiyet skorunu tahmin etmede önemli olduğu (p < 0.001) ancak travmanın mekanizmaları ve meydana getirdikleri kırık şekilleri arasındaki ilişki değerlendirildiğinde anlamlı bir fark olmadığı görüldü (p > 0,05).
Sonuç: Yüz kırıklarında travma mekanizması yaralanmanın ağırlığı üzerinde etkili olmakla birlikte, kırık şekilleri ile ilişkili bulunmadı.
Anahtar kelimeler: Yüz kırığı, Etyoloji, ciddiyet skoru, kırık şekli
Dicle Med J 2011;38 (2):208-214
doi: 10.5798/diclemedj.0921.2011.02.0016 Cilt 38, Sayı 2 (2011)
|