Mehmet Ata Akıl, Faruk Ertaş, Hasan Kaya, Mehmet Zihni Bilik, Musatafa Oylumlu, Abdulkadir Yıldız, Kenan İltumur, Mehmet Sıddık Ülgen
Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Kliniği, Diyarbakır, Türkiye Email: maakil72@hotmail.com
ABSTRACT
Objectives: In this study, we aimed to compare the effects of infarct localization in patients with ST Elevated Myocardial Infarction (STEMI) on the right ventricular (RV) functions by using advanced echocardiographic methods.
Materials and methods: A total of 89 patients with STEMI were included into the study and patients were divided to three groups as anterior, isolated-inferior and inferior+RV MI groups. In addition to standard echocardiographic mesurements, RV tissue doppler, RV Ejection Fraction (RVEF), Myocardial performance index (MPI) and TAPSE measurements of all patients were performed between 24-72 hours after the event.
Results: Compared to groups, RV functions in inferior MI with RV involvement group were deteriorated. Tricuspid annular plane systolic excursion (TAPSE) value for the inferior MI with RV involvement (19±1mm) group were lower than those for Inferior MI group without RV involvement (23±1mm) and anterior MI (23±1mm) (p<0.05). The RV MPI value for inferior MI group with RV involvement (0.76±0.14) were found to be higher than those for anterior (0.64±0.1) and inferior MI (0.56±0.1) group without RV involvement (p<0.05). Peak Sm (r = -0.35, p = 0.01), TAPSE (r = -0.47, p<0.001) and RV EF (r = -0.46, p<0.001) showed a negative correlation with RV MPI value. Furthermore, RV tricuspid E/A rate (r = -0.19, p = 0.7) and RV free wall tissue doppler Em/Am rate (r = -0.26, p = 0.01) displayed a negative correlation with RV MPI value.
Conclusions: Use of advanced methods addition to the conventional echocardiographic methods in STEMI patients, could produce more valuable information to evaluate RV functions and provide a positive impact on treatment strategies.
Key words: Acute myocardial infarction, right ventricle, echocardiography, TAPSE, MPI
ST elevasyonlu miyokard infarktüsünde infarkt lokalizasyonuna göre sağ ventrikül fonksiyonlarının ileri ekokardiografik metotlarla karşılaştırılması
ÖZET
Amaç: Bu çalışmada amacımız ST elevasyonlu miyokard infarktüsü (STEMİ) hastalarında ileri ekokardiyografik metodlar kullanarak infarkt lokalizasyonunun sağ ventrikül fonksiyonları üzerindeki etkilerini karşılaştırmaktır.
Gereç ve yöntem: Çalışmaya toplam 89 STEMİ hastası alındı. Hastalar infarkt lokalizasyonuna göre anteriyor, izole inferior ve inferior+sağ ventrikül miyokard infarktüsü (Mİ) olmak üzere üç gruba ayrıldı. Tüm hastalara ilk 24-72 saat içinde ekokardiografik inceleme yapılarak rutin ekokardiografik ölçümlere ek olarak sağ ventrikül doku Doppler, sağ ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (SağVEF), miyokard performans indeksi (MPİ) ve Triküspit Anüler Düzlem Sistolik Hareketlerinin (TAPSE) ölçümleri alındı.
Bulgular: Gruplar karşılaştırıldığında, sağ ventrikül tutulumu olan inferior Mİ grubunda sağ ventrikül fonksiyonlarının bozulmuş olduğu görüldü. TAPSE, sağ ventrikül tutulumu olan inferior MI (19±1mm) grubunda izole inferior MI (23±1mm) ve anterior MI (23±1mm) gruplarına göre daha düşüktü (p<0,05). Sağ ventrikül tutulumu olan inferior MI grubunda sağ ventrikül MPİ’nin (0,76±0,14), anterior MI (0,64±0,1) ve izole inferior MI (0,56±0,1) gruplarına göre daha yüksekti (p<0,05). Triküspit annulus Sm zirve hızı (r = -0,35, p = 0,01), TAPSE (r = -0,47, p<0,001) ve SağVEF (r = -0,46, p<0,001) sağ ventrikül MPİ ile negatif korelasyon göstermekteydi. Ayrıca trikuspit E/A oranı (r = -0,19, p = 0,7) ile sağ ventrikül serbest duvarı Em/Am oranları (r = -0,26, p = 0,01) da sağ ventrikül MPİ ile negatif korelasyon göstermekteydi.
Sonuç: STEMI hastalarında konvansiyonel ekokardiyografik parametreler yanında ileri ekokardiografik metotların kullanılması sağ ventrikül fonksiyonlarını daha sağlıklı değerlendirmemizi sağlayıp, STEMI hastalarında tedavi stratejilerimize olumlu etki sağlayacaktır.
Anahtar kelimeler: Akut miyokard infarktüsü, sağ ventrikül, ekokardiografi, TAPSE, MPİ
Dicle Med J 2012;39 (4):561-566
doi: 10.5798/diclemedj.0921.2012.04.0201 Cilt 39, Sayı 4 (2012)
|