Masum Öztürk, Dicle University, Faculty of Medicine, Department of Child and Adolescent Psychiatry, Diyarbakır, Turkey e-mail: masumozturk482@gmail.com                  

 Sociodemographic and Clinical Characteristics of Delinquent Children and Factors Associated with Recidivism    

Abstract

Introduction: Many studies have shown that the prevalence and rate of delinquency in adolescents tends to increase during adolescence and decreases rapidly from the 20s to the early 30s. Juvenile delinquency is considered as a serious social problem because it is often occurs at a young age, is repeated and is often committed as a group. In this study, we aimed to investigate the demographic and clinical characteristics of children between the ages of 12 and 18 who engage in delinquent behavior and the factors that contribute to recidivism.

Methods: Children between the ages of 12 and 18 who were referred by the judicial authorities for alleged crimes were included in the study. The files of the children were reviewed retrospectively. Age, gender, psychiatric diagnoses, types of crimes, intelligence levels, family history of crime, number of crimes were evaluated and the factors associated with recidivism behaviors were investigated.

Results: A total of 91 children referred by the judicial authorities to the outpatient clinic for child and adolescent psychiatry were included in the study. The average age of the children at the time of the offense was 14.10±1.25 years and 87 (95.6%) were boys and 4 (4.4%) were girls. At least one active psychopathology was found in 38 (41.8%) of the cases. The most frequent psychiatric disorders among the psychopathologies during the study were attention deficit hyperactivity disorder in 19 (50.0%) children and conduct disorder in 17 (44.7%) children. The presence of a family criminal history (p=0.024), school attendance (p<0.001), parental employment status (p=0.024), lifetime use of tobacco, alcohol and drugs (p=0.005), the presence of peers involved in criminal offenses (p=0.011) and the presence of a psychiatric disorder (p<0.001) in the child were found to be associated with recidivism.

Conclusion: Risk factors associated with delinquent behavior in childhood are also among the important risk factors for recidivism. Although the male gender has a higher risk for delinquent behavior, there are many individual, environmental, and familial factors that contribute to such behavior, such as psychiatric disorders, a family history of crime, peer environment, and dropping out of school.

Keywords: adolescent, juvenile delinquency, recidivism, risk factors   

Suça Sürüklenen Çocukların Sosyodemografik, Klinik Özellikleri ve Tekrarlayıcı Suç İşleme Davranışı ile ilişkili Faktörler

Öz

Giriş: Yapılan birçok araştırma gençlik döneminde suç işleme prevalansının ve oranının ergenlik dönemine geçiş ile birlikte artış eğiliminde olduğunu ve 20’li yaşlardan 30’lu yaşların başına kadar hızla azaldığını ortaya koymuştur. Çocuk suçluluğu; eylemlerinin sıklıkla genç yaşta ortaya çıkması, tekrarlanması ve sıklıkla bir grup olarak işlenmesi nedeniyle ciddi bir sosyal sorun olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmada suç işleme davranışları sergileyen 12-18 yaş arasındaki çocukların demografik ve klinik özellikleri ile suçun tekrarlanmasına neden olan etkenlerin araştırılması amaçlanmıştır.

Yöntemler: Çalışmaya adli makamlar tarafından işlediği iddia edilen suçlarla ilgili yönlendirilen 12-18 yaş arasındaki çocuklar alınmıştır. Çocukların dosyaları retrospektif olarak taranmıştır. Çalışmada yer alan olguların yaş, cinsiyet, psikiyatrik tanıları, suç tipleri, zeka düzeyleri, ailede suç işleme öyküleri, suç sayıları değerlendirilmiş ve tekrarlayıcı suç işleme davranışları ile ilişkili etkenler analiz edilmiştir.

Bulgular: Çalışmaya çocuk ve ergen psikiyatri polikliniğine adli makamlar tarafından yönlendirilen toplam 91 çocuk dahil edilmiştir. Çocukların suç işleme tarihinde yaş ortalaması 14.10±1.25’ti ve 87’si (%95,6) erkek, 4’ü (%4,4) kız olgulardan oluşmuştur. Olguların 38’inde (%41,8) en az bir aktif psikopatoloji saptanmıştır. Değerlendirme sırasında psikopatolojiler içerisinde en sık saptanan psikiyatrik bozukluklar sırasıyla; 19 (%50,0) çocukta dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu ve 17 (%44,7) çocukta davranım bozukluğu olmuştur. Ailede suç öyküsünün varlığı (p=0.024), eğitime devam durumu (p<0.001), ebeveynlerin iş durumu (p=0.024), yaşam boyunca sigara, alkol, madde kullanım öyküsü (p=0.005), suça ortak akranlarının olması (p=0.011) ve çocukta psikiyatrik bozukluğun varlığı (p<0.001) suçun tekrarlayıcılığı ile ilişkili bulunmuştur.

Sonuç: Çocukluk çağı suç işleme davranışları ile bağlantılı risk etkenleri aynı zamanda tekrarlayıcı suç işleme davranışları için de önemli risk etkenleridir. Suç işleme davranışları açısından erkek cinsiyette olmak riski yükseltmekle birlikte bu tür davranışların riskini arttıran etkenler arasında psikiyatrik bozukluklar, ailede suç öyküsü, akran çevresi, okulu bırakmış olma gibi birçok bireysel, çevresel ve ailesel etkenler de bulunmaktadır.

Anahtar kelimeler: ergen, çocuk suçluluğu, tekrarlayıcı suç, risk faktörleri.    

Dicle Med J  2024; 51 (1): 36-45

Doi: 10.5798/dicletip.1451488