Hasan Akduman, University of Health Sciences of  Turkey, Dr Sami Ulus Maternity and Children Research and Training Hospital, Department of Neonatology 06590 Yenimahalle, Ankara, Turkey e-mail: akduman2004@yahoo.com.tr

Neonatal Supraventricular Tachycardia: Outcomes Over a 10-Year Period at a Single Institution

Abstract

Objective: Supraventricular tachycardia, one of the most common conditions requiring emergency cardiac intervention in newborns, is also the most common symptomatic tachyarrhythmia in newborns. Therefore, early diagnosis and treatment approach is important.

Method: Demographic findings, clinical findings, and treatment approaches of newborns hospitalized with the diagnosis of supraventricular tachycardia between January 2011 and November 2020 in the Neonatal Intensive Care Unit of our hospital were evaluated retrospectively.

Results: Thirty-eight patients without congenital heart disease (except secundum-type atrial septal defect) and diagnosed with supraventricular tachycardia were evaluated retrospectively. The mean week of gestation was 38.2 ± 1.8, the mean age at diagnosis was 10.7 ± 10.1 days, the number of patients with heart failure was 8 (21%), the number of patients with Wolff-Parkinson White syndrome was 8 (21%), the number of patients with fetal arrhythmia was 6 (15.7%) and the mean number of hospitalization days was 15.7±13.5. The patients were given adenosine in the first stage and propranolol, amiodarone, propafenone and flecainide in the second stage as medical treatment. Cardioversion was performed in 5 (13%) patients due to resistant supraventricular tachycardia.

Conclusion: Early diagnosis and treatment of supraventricular tachycardia are very important in terms of reducing morbidity and mortality. Therefore, we think that increasing awareness of supraventricular tachycardia among clinicians following newborn babies will enable newborns with supraventricular tachycardia to receive early diagnosis and treatment.

Keywords: Supraventricular tachycardia; newborn; arrhythmia; antiarrhythmic drug

Neonatal Supraventriküler Taşikardi: Tek merkez Deneyiminin 10 Yıllık sonuçları

Öz

Amaç: Yenidoğanlarda en sık acil kardiyak müdahale gerektiren durumlardan biri olan supraventriküler taşikardi (SVT), aynı zamanda yenidoğanlarda en yaygın görülen semptomatik taşiaritmidir. Bu nedenle erken tanı ve tedavi yaklaşımı önemlidir.

Yöntemler: Hastanemiz Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde Ocak 2011-Kasım 2020 tarihleri arasında SVT tanısı ile yatırılan yenidoğanların demografik ve klinik bulguları ile tedavi yaklaşımları retrospektif olarak değerlendirildi.

Bulgular: Konjenital kalp hastalığı olmayan (sekundum tip atriyal septal defekt dışında) ve SVT tanısı alan 38 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Ortalama gebelik haftası 38.2 ± 1.8, ortalama tanı yaşı 10.7 ± 10.1 gün, kalp yetmezliği olan hasta sayısı 8 (%21), Wolff-Parkinson White sendromlu hasta sayısı 8 (%21), fetal aritmili hasta sayısı 6 (%15.7) ve ortalama yatış gün sayısı 15.7±13.5 idi. Hastalara medikal tedavi olarak birinci aşamada adenozin, ikinci aşamada propranolol, amiodaron, propafenon ve flekainid verildi. Dirençli SVT nedeniyle 5 (%13) hastaya kardiyoversiyon uygulandı.

Sonuç: Supraventriküler taşikardinin erken tanı ve tedavisi, morbidite ve mortaliteyi azaltması açısından oldukça önemlidir. Bu nedenle yeni doğan bebekleri takip eden klinisyenler arasında SVT farkındalığının artmasının bu yenidoğanların erken tanı ve tedavi almalarını sağlayacağını düşünüyoruz.

Anahtar kelimeler: Supraventriküler taşikardi; yenidoğan; aritmi; antiaritmik ilaç.

Dicle Med J  2021; 48 (4): 662-668

Doi: 10.5798/dicletip.1001875