Ayşe İkinci Keleş, Department of Histology and Embryology, Faculty of Medicine, Niğde Ömer Halis Demir University, Niğde (51240), Turkey e-mail: ayse_ikinci@hotmail.com; ayseikincikeles@ohu.edu.tr

Abstract

Objective: Blind mole rats (Nannospalax xanthodon Nehring, 1898) are subterranean mammals that are well-known for their high tolerance to hypoxia and resistance to cancer. Due to their unusual habitat, these animals have developed several adaptations during their evolution. Therefore, this study aimed to identify possible structural differences in Nannospalax visual system in comparison to other mammals that might have arisen as a result of adaptation to underground life.

Method: Six blind mole rats were used in the study. No procedure was performed on the rats. After the animals were anesthetized with ether, their eyes and optic nerves were removed. For this purpose, pseudo-eyes and optic nerves were harvested and fixed in 10% formaldehyde for a week. Tissues were embedded into paraffin and blocked via routine histological procedures. Five micrometer sections in thickness were taken and stained with Hematoxylin & Eosin (H&E) and Cresyl Violet.

Results: Histopathological analysis of the eye revealed the presence of cornea, retina, sclera, iris, zonula adherens, lacrimal gland and ducts, fatty tissue, muscle layer and the vascular structures. No pathology was observed of optic nerve.

Conclusions: We found that the visual system of N. xanthodon share some similarities with other blind mole rat species from Israel, while some histological properties were defined by our study for the first time in the literature.

Keywords: Nannospalax xanthodon, blind mole rat, eye, lacrimal system, optic nerve

 Kör Sıçanlarda Göz ve Optik Sinir Yapısının Histopatolojik Analizi

Öz

Amaç: Kör sıçanlar (Nannospalax xanthodont Nehring, 1898) hipoksiye yüksek toleransı ve kansere karşı dirençleri ile iyi bilinen yeraltı memelileridir. Alışılmadık yaşam alanları nedeniyle, bu hayvanlar evrimleri sırasında çeşitli adaptasyonlar geliştirdiler. Tüm bu nedenler göz önüne alınarak, Nannospalax görsel sistemindeki yeraltı yaşamına adaptasyon sonucu ortaya çıkabilecek diğer memelilere kıyasla olası yapısal farklılıkların belirlenmesi amaçlanmıştır.

Yöntemler: Çalışmada altı adet kör sıçan kullanılmıştır. Sıçanlara herhangi bir işlem yapılmadı. Hayvanlar eter ile anestezi uygulandıktan sonra gözleri ve optik sinirleri çıkarıldı. Çıkarılan dokular bir hafta boyunca %10 formaldehit içinde bekletildi. Dokular rutin histolojik prosedürlerden geçirilerek parafin bloklara gömüldü. Bloklardan 5 mikro metre kalınlığında kesit alındı ve Hematoksilin&Eosin (H&E) ve Cresyl Violet ile boyandı.

Bulgular: Gözün histopatolojik analizi kornea, retina, sklera, iris, zonula adherens, lakrimal bez ve kanallar, yağ dokusu, kas tabakası ve vasküler yapıların varlığını ortaya çıkardı. Optik sinir patolojisi gözlenmedi.

Sonuç: N. xanthodon görsel sisteminin İsrail'den gelen diğer kör sıçan türleriyle bazı benzerlikleri olmasına rağmen literatürde olmayan, bazı histolojik özellikler ilk kez çalışmamız tarafından tanımlandı.

Anahtar kelimeler: Nannospalax xanthodon, kör sıçan, göz, lakrimal sistemi, optik sinir.   

Dicle Med J  2020; 47 (3): 638-644

Doi: 10.5798/dicletip.800025