Fatih Kara, Kafkas Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı, Kars, Türkiye e-mail: fatihkara65@hotmail.com

Investigation of Effective Dose Level of Rottlerin on Autophagy in Rats

Abstract

Objective: Autophagy is a physiological process playing role in cellular homeostasis. However, autophagic anomalies are associated with many pathological conditions such as cancer, neurodegenerative diseases, and cardiovascular diseases. Rottlerin is an important autophagic activator, which may be used to evaluate the relationship of autophagy with diseases and may be applied in treatment strategies. Nevertheless, there are no studies in the literature regarding the doses of this molecule in activating autophagy in rats. The aim of this study is to investigate the effective dose level of Rottlerin on autophagy in rats.

Method: Twenty four rats were divided into 4 groups with 6 rats each. The solvent (DMSO) of the Rottlerin was given to Group I (control group). Group II, III, and IV were administered Rottlerin(0.5, 2, and 4 mg/kg) intraperitoneally , respectively. The heart tissues of rats were examined in terms of autophagic vacuole, LC3B levels, and anti-LC3B staining pattern. In addition, LC3B levels were measured in blood samples.

Results: There was no significant difference between the groups in terms of autophagic vacuole, LC3B levels, and anti-LC3B staining pattern in heart tissues. As the dose of the Rottlerin increased, a tendency to increase in serum LC3B levels was observed. However, the differences were not statistically significant.

Conclusion: In conclusion, according to our findings, it is seen that the dose and/or application time should be increased in order to activate autophagy in heart tissue by using Rottlerin in rats. However, serum results indicate that autophagic activity may be increased in different tissues.

Keywords: autophagy, Rottlerin, rat, LC3B, heart.

Ratlarda Rottlerin’in Otofaji Üzerine Etkili Doz Düzeyinin Araştırılması

Öz

Amaç: Otofaji, hücresel homeostazda rol oynayan fizyolojik bir süreçtir. Bununla birlikte, otofajik anomaliler kanser, nörodejeneratif hastalıklar ve kardiyovasküler hastalıklar gibi birçok patolojik durumla ilişkilidir. Rottlerin, otofajinin hastalıklarla ilişkisini değerlendirmek için kullanılabilecek ve tedavi stratejilerinde uygulanabilecek önemli bir otofaji aktivatörüdür. Ancak literatürde sıçanlarda otofajinin aktive edilmesinde bu molekülün dozları ile ilgili herhangi bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı, Rottlerin’in sıçanlarda otofaji üzerindeki etkili doz düzeyinin araştırılmasıdır.

Yöntemler: Yirmi dört rat, her biri altı rat içeren dört gruba ayrıldı. Grup I'e (kontrol grubu) Rottlerin’in çözücüsü (DMSO) verildi. Grup II, III ve IV’e, sırasıyla, 0,5, 2 ve 4 mg/kg Rottlerin intraperitoneal olarak uygulandı. Ratların kalp dokuları otofajik vakuol, LC3B seviyeleri ve anti-LC3B boyanma paterni açısından incelendi. Ayrıca, kan örneklerinde LC3B seviyeleri ölçüldü.

Bulgular: Kalp dokularında otofajik vakuol, LC3B düzeyleri ve anti-LC3B boyanma paternleri açısından gruplar arasında anlamlı bir farklılık yoktu. Rottlerin dozu arttıkça, serum LC3B seviyelerinde artış eğilimi gözlendi; ancak, farklılıklar istatistiksel olarak anlamlı değildi.

Sonuçlar: Sonuç olarak, bu çalışmanın bulgularına göre, ratlarda Rottlerin kullanılarak kalp dokusunda otofajiyi aktive etmek için mevcut dozların ve/veya uygulama süresinin artırılması gerektiği görülmektedir. Bununla birlikte, serum sonuçları, farklı dokularda otofajik aktivitenin artmış olabileceğini göstermektedir.

Anahtar kelimeler: otofaji, Rottlerin, sıçan, LC3B, kalp.

Dicle Med J  2021; 48 (3): 537-543

Doi: 10.5798/dicletip.988067