Pınar Aydın Öztürk, Nöroşirurji Bölümü Sağlık Bilimleri Üniversitesi Gazi Yaşargil Sağlık Uygulama ve Araştırma

Merkezi, Diyarbakır, Türkiye Üçkuyular / Kayapınar, Diyarbakır, Türkiye e-mail: aydinpinar12@gmail.com

Abstract

Objective: Despite the fact of global scale improvements on the field of pediatrics, gastroenteritis is still the second

major reason of under 5 years ol children deaths. Rotavirus is the most common reason for gastroenteritis at

newborns and little children. Enteric Adenovirus is on the other hand, is the second most common viral reason of

gastroenteritis.

This study aims to examine the rotavirus/adenovirus incidences as gastroenteritis etiology, the effect on clinical

findings and laboratory parameters, evaluation of the effect on hospitalization period by comparising with other

gastroenteritis and becoming a basis for studies about precautions and treatments.

Methods: 353 patients with gastroenteritis diagnosis at our hospital were included in this study. Parameters like age,

gender, diarrhea frequency, detection of rotavirus adenovirus, clinical findings, probiotic-antibiotic utilization,

existance of any kind of accompanying disease, days of hospitalization, month of hospitalization, C-reactive protein

level, hematological and biochemical parameteres were evaluated retrorespectively. The patients with detection of

rotavirus/adenovirus antigen existance were compared statistically with the patients doesnt have those antigens

(control group).

Results: Age average of the patients was 18.8 (1-125 months) months. When the diarrhea frequency of the patients

was considered according to their ages, the most frequent age interval was 6-24 months with 56.9% rate, whereas

40.8% of the patients that are between 6-24 months old had rotavirus/adenovirus antigen detection, which was

proved as statistically meaningful (p = 0.03).

When the gaita count was considered, 80.6% of the patients with rotavirus/adenovirus detection were discovered to

have 10 or more gaita count, which was proved to be statistically meaningful.

Findings like loss of apetite, malaise and dehydration were found more frequently when compared to the patients at

the control group.

Conclusions: Despite the fact that rotavirus/adenovirus related gastroneteritis clinical findings were more distinct,

there was no meaningful difference observed according to laboratory parameters. Therefore, the examination of viral

causes among gastroenteritis patients with more severe clinical findings will provide effective symptomatic treatment

and refrainment from unnecessary antibiotherapy.

Keywords: Gastroenteritis, rotavirus, adenovirus.

Gastroenterit Nedeniyle Yatırılan Pediatrik Hastaların

Rotavirüs/Adenovirüs Açısından Değerlendirilmesi

Öz

Amaç: Çocuk sağlığı alanındaki global iyileşmeye rağmen, 5 yaş altı çocuk ölu¨ mlerinin en sık 2. nedenini hala gastroenteritler

oluşturmaktadır. Yenidoğan ve ku¨ çu¨ k çocuklarda ağır gastroenteritin en sık nedeni rotavirüstür. Enterik Adenovirüs ise ikinci en

sık viral gastroenterit nedenidir. 

Bu çalışma ile gastroenterit etyolojisi olarak rotavirüs/adenovirüs sıklığının araştırılması, klinik bulgu ve laboratuvar

parametrelerine etkisi, yatış süreci üzerine etkisinin diğer gastroenteritlerle karşılaştırılarak değerlendirilmesi ile önlem ve tedavi

ile ilgili çalışmalara temel oluşturulması amaçlandı.

Yöntemler: Çalışmamıza hastanemize gastroenterit tanısıyla yatan 353 hasta dahil edilmiştir. Hastaların yaşı, cinsiyeti, ishal sıklığı,

rotavirüs veya adenovirüs saptanıp saptanmadığı, klinik bulguları, probiyotik-antibiyotik kullanımı, eşlik eden hastalık varlığı, kaç

gün yattığı, yattığı ay, C-reaktif protein düzeyi, hematolojik ve biyokimyasal parametreler retrospektif olarak değerlendirildi.

Rotavirüs/adenovirüs antijen pozitifiliği saptanan hastalar rotavirüs/adenovirüs saptanmayan hastalarla (kontrol grubu)

istatistiksel olarak karşılaştırıldı. 

Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 18,8 (1-125) aydı. Yaş grubuna göre diare sıklığına bakıldığında hastaların en sık %56,9 ile 624

ay arasında olduğu 6-24 ay arası hasta grubunun %40,.8’inde rotavirüs/adenovirüs saptanmış olup bu durum istatistiksel

olarak anlamlı bulunmuştur (p=0.03). 

Gaita sayısına bakıldığında rotavirüs/adenovirüs saptanan hastaların %80,6’sında 10 ve üzerinde gaita sayısı saptanmış olup

istatiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Rotavirüs/adenovirüs saptanan hastalarda iştahsızlık, halsizlik ve dehidratasyon

bulgularına kontrol grubuna oranla daha sık rastlandığı görülmektedir. 

Sonuç: Çalışma sonuçları göz önüne alındığında rotavirüs/adenovirüse bağlı gastroenteritlerde klinik bulguların daha belirgin

olduğu, ancak laboratuvar parametrelerinden anlamlı farklılık olmadığı gözlenmektedir.

Bu nedenle özellikle klinik bulguları daha ağır olan gastroenterit hastalarında viral nedenlerin araştırılması etkin semptomatik

tedavi ve gereksiz antibiyoterapiden kaçınılmasını sağlayacaktır.

Anahtar kelimeler: Gastroenterit, rotavirüs, adenovirüs

Dicle Med J  2019;46 (4): 799-806

Doi: 10.5798/dicletip.661391