Çağrı Damar, Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi, Şahinbey Araştırma ve Uygulama Hastanesi, Radyoloji Bölümü, Gaziantep, Türkiye e-mail: cagridamar@hotmail.com

Abstract

Objective: The aim of this study was to assess the effectiveness of percutaneous drainage of intraabdominal abscess, paying attention to success, recurrence and failure rates.

Methods: A retrospective evaluation of percutaneous treatment of 58 intraabdominal abscesses in 50 patients (26 male, 24 female; between the ages of 23 to 88 years old; average age: 53 years) was performed. Abscesses were drained with the guidance of sonography and fluoroscopy. 12 abscesses (<5 cm) drained by simple needle (18 G, Chiba) aspiration; catheter (6 F to 14 F) drainage by Seldinger technique was used in the remaining 46 abscesses.

Results: About 49% (23/46) of percutaneous catheterizations are terminated in the first week. The success rate in the first intervention was 63.7% (37/58). The recurrence rate was 19% (11/58) and all of them treated by second attempts. Cumulative success and failure rates were 82.8% (48/58) and 5.2% (3/58), respectively. 7 abscesses (12%) were either temporized or palliated. The overall success (with abscesses, which were temporize-palliated and required re-intervention) and failure rates were 94.8% (55/58) and 5.2% (3/58), respectively. Within a one month period, the mortality rate was 3.4% (2/58).

Conclusions: Reasons for preference the percutaneous drainage procedure as a first choice in the treatment of intra-abdominal abscess are general anesthesia avoidance, having lower complication rates than surgery and also being minimally invasive, easy, safe and effective. Image-guided percutaneous drainage should be performed in every intraabdominal abscess with a reliable access route in order to obtain high rates of therapy success.

Keywords: Abdomen, abscess, percutaneous, drainage, radiology

İntraabdominal Apselerin Görüntüleme Eşliğinde Perkütan Drenajı

Öz

Giriş: Çalışmanın amacı intraabdominal apselerin perkütan drenajının fayda ve etkinliğini ortaya koymak; başarı, tekrarlama ve başarısızlık oranlarını belirlemektir.

Yöntemler: Perkütan tedavi ugulanan 50 hastadaki (26 erkek, 24 kadın; yaş aralığı: 23-88; yaş ortalaması: 53) 58 apseyle ilgili retrospektif analiz yapılmıştır. Apselerin drenajı ultrason ve floroskopi kılavuzluğunda gerçekleştirilmiştir. 12 apsede (<5 cm) basit iğne (18 G, Chiba) aspirasyon metodu, geri kalan diğer 46 apsede ise Seldinger yöntemiyle perkütan kateter (6 F-14 F) drenajı uygulanmıştır.

Bulgular: Perkütan kateterizasyonların yaklaşık %49’u (23/46) ilk haftada sonlandırılmıştır. Perkütan drenajda ilk girişimde elde edilen başarı oranı % 63,7 (37/58)’ dir. Perkütan drenajı yapılan apselerde rekürrens oranı %19 (11/58) bulunmuş olup bunların tümü ikincil girişimlerle tedavi elde edilmiştir. Kümülatif başarı ve başarısızlık oranları sırasıyla %82,8 (48/58) ve %5,2 (3/58) olarak belirlenmiştir. 7 apsede (%12) temporizasyon ya da palyasyon sağlanmıştır. Temporizasyon-palyasyon sağlanan apseler ile ikincil girişimlerle tedavi edilen tüm apseler dahil edildiğinde başarı oranı %94,8 (55/58) ve başarısızlık oranı %5,2 (3/58) olarak belirlenmiştir. Mortalite oranı ise %3,4 (2/58) bulunmuştur.

Tartışma ve Sonuç: Prosedürün minimal invaziv, kolay, güvenli ve efektif oluşu, cerrahiye göre düşük komplikasyon oranları, ayrıca genel anesteziye gerek duyulmaması nedenleriyle perkütan drenaj, intraabdominal apse tedavisinde ilk seçenektir. Tedavide yüksek başarı oranları elde etmek için, güvenli giriş rotası olan tüm intraabdominal apseler görüntüleme eşliğinde perkütan drene edilmelidir.

Anahtar kelimeler: abdomen, apse, perkütan, drenaj, radyoloji

Dicle Med J  2019;46(1): 73-83

Doi: 10.5798/dicletip.534834