Ayşe Ferdane Oğuzöncül, Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı AD, 23119 Elazığ /Türkiye Email: aferdane@gmail.com

ABSTRACT

Objective: The aim of this study is to assess the job sat­isfaction of the primary health care providers and the fac­tors affecting it.

Methods: This cross-sectional and descriptive study was carried out among the staff in The Public Health Care Centers (PHCC) by performing a questionnaire under di­rect observation.

Results: Out of 310 people consisting of the study uni­verse, 282 participants (94%) were reached. The par­ticipants were 104 doctors, 132 assistant health care providers and 46 others (janitors, drivers) The mean age of the participants was 37.21±7.70; 60.6% of them were women, 80.1% married, 96.5% graduated from at least High school. The mean of the general job satisfac­tion point of the participants in the study is 63.24±13.63. While the mean of the general job satisfaction point of the physicians and the nurses is found higher, the mean of the general job satisfaction point of janitors and other staff was found lower. The mean of the general job sat­isfaction point was found higher among the permanent and contract employee, women, health care staff, those whose wife/husband works, who chose his job willingly, more educated; who has longer working hours, high in­come, has 3 or less children and finds his job suitable for his skills; however the marital status, having children and age do not affect the mean job satisfaction point.

Conclusion: Subjects having high income, found his job suitable for his skills, chose his job willingly had higher job satisfaction scores. This implies that there should be a wage balance among the staff with the same status. The lower job satisfaction score in PHCC indicates the neces­sity of improving the conditions of these centers.

Key words: Primary health care providers, job satisfac­tion, job satisfaction scale

Birinci Basamak Sağlık Çalışanlarında İş Doyumu ve Etkileyen Faktörler

ÖZET

Amaç: Bu araştırmadaki amaç, birinci basamak sağlık çalışanlarındaki iş doyumunu ve etkileyen faktörleri be­lirlemektir.

Yöntemler: Kesitsel nitelikte ve tanımlayıcı olan bu araş­tırma, Elazığ il merkezindeki aile hekimliği merkezleri, toplum sağlığı merkezi (TSM) ve verem savaş dispanseri personeli arasında direkt gözlem altında anket uygulana­rak yapılmıştır.

Bulgular: Araştırmanın evrenini oluşturan 310 kişiden, 282’sine (%94) ulaşılmıştır. Araştırmaya katılan kişilerin 104’ü doktor, 132’si yardımcı sağlık personeli ve 46’sı diğerlerinden (hizmetli, şoför) oluşmaktaydı. Kişilerin, yaş ortalaması 37,21±7,70 olup, %60,6’sı kadın, %80,1’i evli, %96,5’i en az lise mezunuydu. Araştırma kapsa­mındaki kişilerin, toplam iş doyumu puan ortalaması 63,24±13,63’dür. Hekim ve hemşirelerin genel iş doyumu puan ortalaması yüksek bulunurken, hizmetli personelin iş doyumu puan ortalaması düşük bulunmuştur. Kadrolu ve sözleşmeli personelde, kadınlarda, eşi çalışanlarda, mesleğini isteyerek seçenlerde, eğitimi yüksek olanlarda, sağlık personelinde, çalışma süresi fazla olanlarda, geliri yüksek olanlarda, çocuk sayısı 3 ve daha az olanlarda ve işini yeteneklerine uygun bulanlarda iş doyumu puanı yüksek bulundu. Medeni durum, çocuk sahibi olup olma­ma ve yaşın iş doyumu puanını etkilemediği görüldü.

Sonuç: Geliri yüksek olanlarda, işini yeteneklerine uygun bulan ve mesleğini isteyerek seçenlerde iş doyumu ölçeği puanı yüksektir. Bu durum aynı statüye sahip personelde ücret dengesinin kurulması gerekliliğini ortaya koymak­tadır. Toplum Sağlığı Merkezindeki iş doyumu puanının düşük olması TSM şartlarının düzeltilmesi gerektiğini göstermektedir.

Anahtar kelimeler: Birinci basamak sağlık çalışanları, iş doyumu, iş doyumu ölçeği

Dicle Med J  2016;43(2):248-255

doi: 10.5798/diclemedj.0921.2016.02.0675