Huseyin Celik, Ahmet Çamtosun, Caner Ediz, İbrahim Topcu, Ramazan Altintas, Cemal Tasdemir
Huseyin Celik, Inonu University School of Medicine , Department of Urology, Malatya, Turkey Email: drhuseyin@hotmail.com
ABSTRACT
Objective: The aim of this study was to compare frequency of ureteral stent placement after ureteroscopic lithotripsy in a university and a state hospital of two different cities, which are endemic in terms of stone and often ureterolithotripsy was performed for urolithiasis treatment.
Methods: The patients who applied in to urology clinic of Inonu University Turgut Ozal Medical Center (TOMC) and urology clinic of Osmaniye State Hospital (OSH) between January 2014 and May 2014 were evaluated retrospectively. The patients who underwent ureteroscopic lithotripsy due to ureteral stone, were evaluated stone locations, stone sizes, grades of pelvicaliectasia and ureteral stent placement status.
Results: About 92 patients were enrolled into the study from the both hospital. After the endoscopic ureteral stone treatment, Double J stent was placed in 85 patients in TOMC (92.3%) and 82 patients in OSH (89.1%). Stent implantation rate in the university hospital was higher than the state hospital but this was not statistically significant. There was a statistically meaningful difference in mean operative time between the 2 groups.
Conclusion: Double J stent placament is recently performed too often after the endoscopic ureteral stone treatment. According to our study, university hospitals have a higher rate of incidence of double j stent placement according to state hospitals. It can be reason for that, university hospitals as the last line treatment centers, more complicated cases that refer to these centers. But in this matter, prospective, multicenter and larger series studies are needed.
Key words: Double J stent, ureterolithotripsy, DJS, ureterorenoscopy
Bir Üniversite ve Devlet Hastanesi Üreteroskopik Litotripsi Sonrası Stent Yerleştirilme Sıklığı
ÖZET
Amaç: Çalışmanın amacı, taş hastalığının endemik olduğu ve sık üreterorenoskopi yapılan iki farklı şehirdeki üniversite hastanesi ve devlet hastanesinde yapılan üreterorenoskopik litotripsi sonrası üreteral stent yerleştirme sıklığının karşılaştırılmasıdır.
Yöntemler: İki bin on dört Ocak ayı ile 2014 Mayıs tarihleri arasında İnönü üniveritesi Turgut Özal Tıp Merkezi Hastanesi (TÖTM) ve Osmaniye Devlet Hastanesi (ODH) üroloji kliniklerine başvuran hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Üreteral taşa bağlı olarak üreteroskopik litotripsi yapılan hastalar taş lokalizasyonu, boyutu, ektazi dereceleri ve stent yerleştirilme durumuna göre değerlendirildi.
Bulgular: Her iki hastaneden 92 şer hasta çalışmaya alındı. Endoskopik üreteral taş tedavisi sonrası TÖTM’de 85 ve ODH’de 82 hastaya DJ stent yerleştirildi. Üniversite hastanesinde stent yerleştirilme sıklığı devlet hastanesinde yüksek çıksa da istatiksel anlamlılık yoktu. Her iki grup arasında ortalama operasyon süreleri arasında istatiksel anlamlılık vardı.
Sonuç: Endoskopik üreter taşı tedavisi sonrası DJ stent yerleştirilmesi çok sık uygulanmaktadır. Bizim çalışmamıza göre üniversite hastanelerinde devlet hastanelerine göre daha sık DJ stent yerleştirilmesi yapılmaktadır. Bunun nedeni üniversite hastanelerinin son basamak merkezler olmasından dolayı daha komplike hastaların bu merkezlere refere edilmesi olabilir. Bu durumun daha net aydınlatılabilmesi için, prospektif, çok merkezli ve daha geniş serili çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.
Anahtar kelimeler: Double J stent, üreterolitotripsi, DJS, üreterorenoskopi
Dicle Med J 2016;43(1):39-42
doi: 10.5798/diclemedj.0921.2016.01.0635
Volume 43, Number 1 (2016)
|