Mehmet Arıcan,Yozgat Devlet Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, Yozgat, Türkiye Email: ari_can_mehmet@hotmail.com

ABSTRACT

Objective: Intramedullary nails frequently use in proximal femur fractures. In this study, 49 patients with intertrochanteric fractures were evaluated clinical and radiological results treated with dyna locking trochanteric (DLT™) nail retrospectively.

Methods: Twenty-two (44.9%) patients were male and 27 (55.1%) patients were female. Mean age was 74.29±1.98 (28-99) years and Followed up for a mean of 14.35±3.43 (9-24) months. Thirty-seven (75.6%) of the fractures resulted from simple falls while 6 (12.2%) caused from traffic accidents and 6 (12.2%) fall down from height. There were 24 (49.0%) left and 25 (51.0%) right lower extremities fractured. According to Orthopaedic Trauma Association classification system; 21 (42.9%), 21 (42.9%) and 7 (14.2%) fractures were classified as 31A1, 31A2, and 31A3 respectively. One (2.0%) patient had claviculae fracture, 3 (6.1%) patients had radius distal fracture and 1 (2.0%) patient had total knee arthroplasty. After surgery, X-ray was used for radiological results and functional outcomes were evaluated according to the Harris hip scoring system.

Results: The average waiting time for the surgery was 2.02±0.18 (1-7) days and hospitalization time was 6.23±0.29 (4-15) days. Mean fracture healing time was 11.74±1.82 (8-15) weeks. Three patients had screw cut-out in the follow-up time and performed hemiarthroplasty. The average Harris hip score was 88.02±1.21 (42-97) points and included 29 (59.2%) excellent cases, 17 (34.7%) good and 3 (6.1%) poor.

Conclusion: DLT ™ nail is a safe and successful method because of low complication rates, and capability of detection.

Key words: Intertrochanteric fracture, PFN, DLT™ nail

DLT™ çivisi uygulanan intertrokanterik femur kırıklarının tedavi sonuçları

ÖZET

Amaç: İntramedüller çiviler proksimal femur kırıklarında yaygın olarak uygulanmaktadır. Bu çalışmada, intertrokanterik femur kırığı nedeni ile DLT™ çivisi uygulanan 49 hastanın klinik ve radyolojik sonuçları değerlendirilmiştir.

Yöntemler: Hastaların 22 (%44,9)’si erkek, 27(%55,1)’si kadındı. Yaş ortalaması 74.29±1.98 (28-99) yıl, ortalama takip süresi 14.35±3.43 (9-24) ay idi. Kırık 37 (%75,6) hastada basit düşme, 6 (%12,2) hastada trafik kazası, 6 (%12,2) hastada yüksekten düşme sonucu gelişti. Hastaların 25 (%51,0)’inde sağ, 24 (%49,0)’ünde sol intertrokanterik kırık mevcuttu. Orthopaedic Trauma Association sınıflamasına göre 21 (%42,9) hasta 31A1, 21 (%42,9) hasta 31A2, 7 (%14,2) hasta 31A3 idi. Ek patoloji olarak hastaların 1 (%2,0)’inde klavikula kırığı, 3 (%6,1)’ünde radius alt uç kırığı ve 1 (%2,0)’inde aynı taraf total diz protezi mevcuttu. Operasyon sonrası radyolojik değerlendirmede direk grafi, fonksiyonel değerlendirmede Harris kalça skorlama sistemi kullanıldı.

Bulgular: Hastalara ortalama 2.02±0.18 (1-7) günde cerrahi uygulandı. Ortalama hastanede kalış süresi 6.23±0.29 (4-15) gün idi. Tip apeks mesafesi ortalama 19.61±0.52 (13-28) mm idi. Ortalama kaynama süresi 11.74±1.82 (8-15) hafta idi. Üç (%6,1) hastada implant yetmezliği gelişti ve bu hastalara parsiyel kalkar destekli kalça protezi uygulandı. Ortalama Harris kalça skoru 88.02±1.21(42-97) idi ve buna göre hastaların 29 (%59,2)’u mükemmel, 17 (%34,7)’u iyi, 3 (%6,1)’i kötü sonuçtu.

Sonuç: Düşük komplikasyon oranı ve güçlü tespit sağlayan DLT™ çivisi intertrokanterik kırıkların tedavisinde başarılı ve güvenli bir uygulamadır.

Anahtar kelimeler: İntertrokanterik kırık, PFN, DLT™ çivisi

Dicle Med J  2015;42(4):495-500

doi: 10.5798/diclemedj.0921.2015.04.0615