Dicle Üniv. Diş Hekimliği Fakültesi Periodontoloji AD.

The local administration of antimicrobial agents as an adjunct to mechanical therapy in the treatment of periodontal disease gain a lot of interest in recent years. In this study, the effect of subgingival irrigation with tetracycline adjunct to scaling and root planning on clinical and microbiological parameters were evaluated. For this purpose, 40 patients which have at least 2 pathologic periodontal pockets with a probing depth greater than 5 mm have participated in this study. Initial plaque index, gingival index, gingival bleeding time index, pocket probing depth and attachment level scores were recorded and subgingival plaque sample were taken for microbiological sampling. Spirochetes, cocci and nonmotil rods were scanned by light microscope. Irrigations were performed after scaling and root planing at tetracycline group. At control group only scaling and root planing was performed. After one week, subgingival irrigations were performed again chlorhexidine group. Clinical recordings were repeated at 2. and 4. weeks and subgingival plaque sample were taken. According to our results, significant improvement were shown on all clinical parameters at all therapy groups at 2. and 4. weeks. Intergroup comparision, gingival index scores and attachment level scores were significantly reduced in tetracycline group. However no significant difference was found between groups. Positive improvements were shown on microbial flora at irrigation groups. According to our findings, subgingival irrigation as adjunct to mechanical therapy is not superior than scaling and root planing alone were determined. It suggested that subgingival irrigation may be helpful to conventional therapy at patients with poor oral hygiene 

Patolojik periodontal ceplerin tedavisinde mekanik tedaviye ek olarak subgingival irrigasyon yoluyla uygulanan tetrasiklinin klinik ve mikrobiyolojik etkilerinin karşılaştırılması

Periodontal hastalıkların tedavisinde mekanik tedaviye ek olarak antimikrobiyal ajanların lokal uygulamaları, son yıllarda ilgi çekmektedir. Bu çalışmamızda, mekanik tedaviye ek olarak uygulanan tetrasiklin ile subgingival irrigasyonun klinik ve mikrobiyolojik parametreler üzerine etkisi araştırıldı. Bu amaçla, her biri en az 2 bölgede 5mm veya üzeri patolojik periodontal cebe sahip 40 hasta çalışmaya katıldı. Başlangıç muayenesinde, plak indeksi, gingival indeks, dişeti kanama zamanı indeksi, cep derinliği ve ataşman seviyesi kayıtları ve mikrobiyolojik örnekleme için subgingival plak örnekleri alındı. Işık mikroskobunda spiroket, kok ve hareketsiz basil gruplarına bakıldı. Tetrasiklin grubunda irrigasyon detertraj ve kök düzeltmesini takiben uygulandı. Kontrol grubuna sadece detertraj ve kök düzeltmesi uygulandı. Bir hafta sonra ilk grupta irrigasyon işlemi tekrarlandı. 2. ve 4. haftada klinik ölçümler yapıldı ve subgingival plak örnekleri alındı. Sonuçlarımız incelendiğinde, 2 tedavi grubunda da bütün klinik parametrelerde 2. ve 4. haftalarda anlamlı azalma görüldü. Tetrasiklin grubunda gingival indekste ve ataşman kazancında grup içi önemli azalmalar saptandı. Bununla birlikte, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. İrrigasyon grubunda mikrobiyal flora yönünden olumlu gelişmeler gözlendi. Çalışmamızda elde ettiğimiz bulgular ışığında, mekanik tedaviye ilave olarak uygulanan subgingival irrigasyonun, sadece detertraj ve kök düzeltmesine göre belirgin bir üstünlük sağlamadığı tespit edildi. Subgingival irrigasyonun oral hijyeni tam sağlamayan hastalarda konvansiyonel tedaviye yardımcı olabileceği kanısına varıldı.