Aydın Vural, M. Emin Erkan
Dicle Üniv. Veteriner Fak. Besin Hijyeni ve Teknolojisi A.D. Email: avural@dicle.edu.tr
In this study microbiological quality parameters of total 51 fish samples of were obtained randomly from three different points in Dicle (Tigris) River were analysed from May to August 2005. The numbers of total mesophilic aerob bacteria, psychrofil bacteria, coliforms, faecal coliform, Escherichia coli, Staphylococcus-Micrococcus, Staphylococcus aureus, yeasts and moulds, Yersinia enterocolitica, Vibrio parahaemolyticus, Vibrio cholerae, anaerob bacteria with Salmonella spp., Listeria monocytogenes, E. coli O157:H7 were analyzed in the fish samples. The total mesophilic aerob bacteria were etween 5.83 to 7.07 log10 cfu/g. Salmonella spp., Listeria monocytogenes and E. coli O157:H7 were detected in 15.69 %, 3.92 % and 5.88 % of samples, respectively. According to our study we observed that microbiological quality of fish samples in Dicle(Tigris) River in Diyarbakır is poor and it would be formed the potential risk for public health.
Diyarbakır Kenti’ndeki Dicle Nehri Balıklarında Mikrobiyolojik Kalite Parametreleri
Bu çalışmada Dicle Nehri’nin üç farklı noktasından Mayıs- Ağustos 2005 döneminde tutulan toplam 51 adet balık örneğinin mikrobiyolojik kalite parametreleri incelendi.Balık örnekleri toplam mezofilik aerob bakteri (TMAB), psikrofil bakteri, enterobactericeae, koliform, fekal koliform, Escherichia coli, Staphylococcus-Micrococcus, Staphylococcus aureus, küf-maya, Yersinia enterocolitica, Vibrio parahaemolyticus, Vibrio cholerae, anaerob bakteri ile Salmonella spp., Listeria monocytogenes, E. coli O157:H7 patojenleri yönünden analiz edildi. Toplam mezofilik aeorob bakteri sayısı 5.83 ile 7.07 log10 kob/g arasında saptandı. Örneklerdeki Salmonella spp., Listeria monocytogenes, E. coli O157:H7 varlığı ise sırasıyla % 15.69, % 3.92 ve % 5.88 olarak bulunmuştur. Diyarbakır bölgesinden tutulan Dicle Nehri Balıkları’nın mikrobiyolojik kalitesinin oldukça düşük olduğu ve bu durumun potansiyel bir sağlık riski oluşturduğu saptanmıştır.
Volume 33, Number 3 (2006)
|