Süleyman Erhan Deveci, Nilgün Ulutaşdemir, Yasemin Açık
Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Elazığ, Türkiye Email: edeveci23@gmail.com
ABSTRACT
Objectives: The aim of this survey was to define the hopelessness levels in the students of an occupational education center and the definition of the factors affecting them.
Materials and methods: The survey is a descriptive type and was made among 630 students who have been taking an apprenticeship, foremanship and proficiency education at an Occupational Education Centre. The whole universe was included in the survey. A questionnaire of a question set, which is made up of health, social and demographic variables and the factors thought to be related with hopelessness and also of Beck Hopelessness Scale (BHS) was carried out among 600 students.
Results: Totally 88.7% of the students are male, 11.3% are female and their mean age was 20.04 ± 6.0 years. Of all, 83.7% were taking foremanship education; 9.5% apprenticeship education and 6.8% were taking a proficiency education. The average point of BHS was found as 7.31 ± 3.78 (min: 1, max: 19). The rate of the students whose BHS point is ≥10 is 26.2%. The level of hopelessness was found higher among the men who worked more than five days a week, changed jobs, works more than eight hours, don’t like their jobs, had chronic illnesses and smoking and taking alcohol (p<0.05). Also, perception of their health situation goes from positive to negative parallel to increasing hopelessness (p<0.05).
Conclusion: Hopelessness mean point of the students was low. But, approximately one per four students’ BHS point is ≥10. Psychological help or guiding activities can be organized, after evaluating the factors affecting their hopelessness.
Key words: Occupational Education Centre, students, the level of hopelessness.
Bir mesleki eğitim merkezi öğrencilerinde umutsuzluk düzeyi ve etkileyen faktörler
ÖZET
Amaç: Bu araştırmada mesleki eğitim merkezi öğrencilerinde umutsuzluk düzeyinin belirlenmesi ve etkileyen faktörlerin tanımlanması amaçlanmıştır.
Gereç ve yöntem: Araştırma tanımlayıcı tipte olup, bir Mesleki Eğitim Merkezi’nde çıraklık, kalfalık ve ustalık eğitimi gören 630 kişi arasında yapılmıştır. Herhangi bir örneklem grubu seçilmeden evrenin tümü araştırma kapsamına alınmıştır. Ulaşılabilen 600 öğrenciye (cevaplılık oranı: %95.2) sağlık, sosyal, demografik değişkenlerle, umutsuzluk ile ilişkili olduğu düşünülen faktörler ve Beck Umutsuzluk Ölçeği’nden (BUÖ) oluşan bir soru takımını içeren anket uygulanmıştır.
Bulgular: Araştırma kapsamına alınanların %88.7’si erkek, %11.3’ü kadın olup, yaş ortalamaları 20.04 ± 6.0 yıl idi. %83.7’si kalfalık, %9.5’i çıraklık, %6.8’i ustalık eğitimi almakta idi. BUÖ ortalama puanı 7.31 ± 3.78 (min:1, max:19) olarak saptanmıştır. BUÖ puanı 10 ve üzerinde olanların oranı %26.2’dir. Umutsuzluk düzeyi; erkeklerde, haftada beş günden fazla çalışanlarda, iş değişikliği yapmış olanlarda, günlük çalışma süresi sekiz saatten fazla olanlarda, yaptığı işi sevmeyenlerde, kronik bir hastalığı olduğunu ifade edenlerde, sigara ve alkol kullananlarda daha yüksek bulunmuştur (p<0.05). Yine kendi sağlık durumlarını değerlendirmeleri iyiden kötüye gittikçe umutsuzluk düzeyi puanları yükselmektedir (p<0.05).
Sonuç: Öğrencilerin umutsuzluk düzeyi ortalama puanının düşük olduğu görülmektedir. Ancak yaklaşık dört öğrenciden birinin ise BUÖ puanı on ve üzerindedir. Umutsuzluğa etkili faktörler değerlendirilerek öğrencilere yönelik psikolojik danışmanlık ve rehberlik hizmetleri planlanabilir.
Anahtar kelimeler: Mesleki Eğitim Merkezi, öğrenciler, umutsuzluk düzeyi.
Dicle Med J 2011;38 (3):312-317
doi: 10.5798/diclemedj.0921.2011.03.0039 Volume 38, Number 3 (2011)
|