Kırıkkale University Dental Faculty, Department of Restorative Dentistry, Kırıkkale, Turkey Email: ismettoptanci@gmail.com

ABSTRACT

Objectives: Burning mouth syndrome (BMS) is defined as a chronic orofacial pain condition, characterized symp­tomatically by burning pain localized to the tongue and lips or may involve the entire oral cavity. The prevalence of burning mouth symptoms reported from international studies ranges from 0.6% to 15%. The aim of this study was to determine the prevalence of burning mouth syn­drome in adult Turkish population.

Materials and methods: A questionnaire was designed to collect data on demographic characteristics, medical history and drugs taken by the patients and clinical exami­nation was performed. A cross-sectional study was carried out on 1000 (500 men and 500 women) randomly select­ed patients who attended attending to Kırıkkale University Dental Faculty Department of Restorative Dentistry.

Results: BMS was diagnosed in 12 patients with 0.12% prevalence in 2 man and 10 women, with 1:5 ratio respec­tively. The most common site for BMS was tongue. Para functional habits were the most common local factor. Ac­cording to visual analogue scale (VAS) mean (±SD) level of burning intensity was 5.45 (±1.69).

Conclusions: Burning Mouth Syndrome in Turkish pop­ulation has low prevalence and is more frequent in fe­males.

Key words: Burning mouth syndrome, Turkish popula­tion, prevalence

Yetişkin Türk toplumunda ağız yanması sendromu prevalansı

ÖZET

Amaç: Ağız yanması sendromu (AYS) kronik bir orofasi­yal ağrı olarak tanımlanır ve semptomatik olarak dilde ve dudakta veya bütün ağız boşluğu içinde yangı tarzında bir ağrıyla karakterizedir. Uluslararası çalışmalarda Ağız yanması sendromunun prevalansının %0,6 ile %15 ara­sında değiştiği rapor edilmektedir. Bu çalışmada Türk top­lumunda AYS prevalansının belirlenmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve yöntem: Demografik özellikler, tıbbi öykü ve hastalar tarafından alınan ilaçlar ile birlikte klinik verileri de içeren bir anket formu oluşturuldu. Bu kesitsel çalışma Kırıkkale Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Restoratif Diş Hekimliği bölümüne başvuran katılımcılar arasından rastgele seçilen 1000 hasta (500 kadın ve 500 erkek) üzerinde gerçekleştirilmiştir.

Sonuçlar: 12 hastada ağız yanması sendromu tespit edilmiştir prevelansı %0,12 olarak bulunmuştur. Bu has­taların 2’ si erkek ve 10’u kadındır. Erkek kadın oranı 1:5 olarak bulunmuştur. Ağız yanması sendromu en çok dil­de görülmüştür. Parafonksyonel alışkanlıklar en yaygın faktor olarak gözlemlenmiştir. Görsel analog skala (VAS) sonuçlarına göre ortalama (±SD) yangı şiddeti seviyesi 5,45(±1,69) olarak bulunmuştur.

Sonuç: Ağız yanması sendromunun Türk toplumunda prevalansı düşük olup kadınlarda daha sık rastlanmak­tadır.

Anahtar kelimeler: Ağız yanması sendromu, Türk toplu­mu, prevalans

Dicle Med J  2011;38 (3):289-293

doi: 10.5798/diclemedj.0921.2011.03.0033