Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul, Türkiye Email: dr.atillapolat@hotmail.com

ABSTRACT

Objective: The aim of this study was to compare the re­sults of cast application and plate fixation in the manage­ment of Ruedi/Allgower type I Pilon fractures

Patients and methods: Forty-two patients (24 females, 18 males) with Ruedi/Allgower type I Pilon fractures were retrospectively reviewed. Sixteen patients (Group 1) (10 females, 6 males; mean age 43 years; range 18-56) had been treated with cast application and 26 patients (Group 2) (14 females, 12 males; mean age 37.7 years; range 19-52) had been treated with plate fixation. All patients were diagnosed with X-ray. Radiologic examinations were made using Ovadia and Beal’s criteria. Long term functional results of foot and ankle were evaluated ac­cording to the Tenny and Wiss citeria. The mean follow-up period was 28 months (range 12-44) in Group 1 and 31 months (range 16-46) in Group 2.

Results: Mean reduction quality score was 12 points in Group 1, and 10 points in Group 2. The difference be­tween the groups was statistically significant (p<0.05). Mean long term functional results of foot and ankle scored 84 and 86 in Group 1, and Group 2, respectively (p>0.05). Time to union was not different between both groups (p>0.05).

Conclusion: Although the quality of reduction obtained with cast application was not as satisfactory as plate fixa­tion; good results could be obtained in both groups re­garding long term functions.

Key words: Pilon fractures, conservative treatment, plate fixation method, outcome

Ruedi/Allgower tip 1 Pilon kırıklarının tedavisinde konservatif yöntem ile plak yöntemi sonuçlarının karşılaştırılması

ÖZET

Amaç: Bu çalışmanın amacı Ruedi/Allgower Tip 1 pilon kırıklı olguların tedavisinde alçılama ile plak yöntemlerinin sonuçlarını karşılaştırmaktır.

Gereç ve yöntem: Ruedi/Allgower Tip 1 pilon kırığı ne­deniyle tedavi edilen 42 hasta (24 kadın, 18 erkek) geriye dönük olarak incelendi. On altı hasta (10 kadın, 6 erkek; ortalama yaş 43 yıl; dağılım 18-56) alçı (Grup 1) ile 26 hasta (14 kadın, 12 erkek; ortalama yaş 37.7 yıl; dağılım 19-52) açık redüksiyon ve plak (Grup 2) yöntemi ile teda­vi edildi. Tüm hastalara direkt radyografi ile tanı konuldu. Hastalar erken dönemde postoperatif grafileri incelenerek Ovadia ve Beals’ın belirlediği kırık redüksiyon kalite skor­larına göre, uzun dönemde de Teeny ve Wiss tarafından geliştirilen ayak ve ayak bileği fonksiyonel sonuçlarına göre (100 puan üzerinden) incelendi. Ortalama takip sü­resi Grup 1’de 28 ay (12-44 ay) , Grup 2’de 31 ay (16-46 ay) idi.

Bulgular: Erken postoperatif dönemde ortalama redüksi­yon kalite skoru Grup 1’de 12, Grup 2’de 10 puan olarak bulundu ve her iki grup arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p<0.05). Hastaların uzun dönem ayak ve ayak bileği fonksiyonel sonuçları Grup 1’de ortalama 84, Grup 2’de 86 puan olarak bulundu, aralarındaki fark istatistik­sel olarak anlamlı değildi (p>0.05). Kırık kaynama süreleri her iki grupta farksız bulundu (p>0.05).

Sonuç: Ruedi/Allgower Tip 1 pilon kırıklarının alçı ile te­davi edilmesi sonucunda elde edilen redüksiyon kalitesi, plak yöntemine göre daha yetersiz olsa da, uzun süreli fonksiyonlar bakımından her iki yöntemde de tatminkâr sonuçlar elde edilebilmektedir.

Anahtar kelimeler: Pilon kırıkları, konservatif tedavi, plak fiksasyon yöntemi, sonuç

Dicle Med J  2011;38 (2):160-163

doi: 10.5798/diclemedj.0921.2011.02.0007