Mustafa Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp AD, Hatay, Türkiye Email: dryengil@yahoo.com

ABSTRACT

Objectives: Child abuse or bad behaviors against children is a social, medical problem and is old as the history of humanity. The analysis of the frequency of childhood abuse in university students and the comparison of the factors related with abuse were aimed in this study.

Materials and methods: A questionnaire of social and demographic features and Childhood Trauma Questionnaire which is valid and reliable in Turkey were used in this study.

Results: The questionnaires were performed to 150 students and 60 % of them were female. The mean age was 19.04±1.28 (17-26 years). The emotional (p=0.025), physical (p=0.004) and sexual (p=0.001) abuse of male students were significantly higher than female students. The emotional (p=0.009) and total (p=0.026) abuse of students who had families with lower income levels were significantly high. Also the frequency of emotional abuse in students with divorced parents was significantly increased (p=0.012).

Conclusions: Since child abuse and neglect may be associated with the stresses of family life, the economic and social stresses of family should be determined and solution advices to these should be developed. A multidisciplinary management is required to detect, treat and rehabilitate the childhood abuse.

Key words: Childhood, university student, sexual abuse

Üniversite öğrencilerinde çocukluk çağı istismarı sıklığı

ÖZET

Amaç: Çocuk istismarı veya çocuğa yönelik kötü muamele insanlık tarihi kadar eski, sosyal ve tıbbi bir sorundur. Bu çalışmada üniversite öğrencilerinde çocukluk çağında istismara uğrama sıklığının ortaya konması ve istismara ilişkin etkenlerin araştırılarak karşılaştırılması amaçlanmıştır.

Gereç ve yöntem: Araştırmada sosyo-demografik özellikleri içeren bir anket formu ve Türkiye’de geçerlilik ve güvenilirlikleri yapılan Çocukluk Örselenme Yaşantıları Ölçeği (ÇÖYÖ) kullanılmıştır.

Bulgular: Hazırlanan anketler 150 öğrenciye uygulanmıştır. Olguların %60’ı kız öğrenci idi. Katılımcıların yaşları 17-26 arasında olup ortalama yaş 19,04±1,28 olduğu tespit edilmiştir. Erkek öğrencilerin kız öğrencilere göre duygusal (p<0.025), fiziksel (p<0.004) ve cinsel (p<0.001) örselenmesi belirgin düzeyde yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ailesi alt gelir düzeyine sahip öğrencilerin duygusal istismar (p<0.009) ve toplam örselenme ölçek puanları (p<0.026) anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Ayrıca annesi boşanmış öğrencilerin duygusal istismara uğrama sıklığı anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p<0.012).

Sonuç: Çocuk istismarı ve ihmali ailenin yaşam stresleri ile ilişkili olabileceğinden, ailedeki ekonomik ve sosyal stresler belirlenerek bunlara yönelik çözüm önerilerinin geliştirilmesi gerekmektedir. Çocuk istismarının tespit, tedavi ve rehabilitasyonunda multidisipliner yaklaşım gerekmektedir.

Anahtar kelimeler: Çocukluk çağı, üniversite öğrencisi, cinsel istismar

Dicle Med J  2012;39 (4):536-541

doi: 10.5798/diclemedj.0921.2012.04.0196