Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları AD, Şanlıurfa, Türkiye Email: drabuhandan@mynet.com

ABSTRACT

Objective: In this study, we aimed to evaluate cases of meningitis for epidemiologic, clinical, laboratory findings and the treatment response.

Materials and methods: We evaluated ninety two pa­tients whose diagnosis were meningitis retrospectively between January 2010 and December 2011, for age, gen­der, presenting symptoms, physical examination, labora­tory findings and treatments. The patients who were hos­pitalized with central nervous system infection were diag­nosed as meningitis by examination of cerebrospinal fluid (CSF) under a microscope and evaluation of biochemical (glucose, protein, chloride) results and / or culture.

Results: Fifty patients were male and 42 were female, mean age was 4.2 ± 4.1 years. The most common symp­toms were fever (91.3%), vomiting (87.0%), headache (68.5%), and convulsion (20.7%). On physical examina­tion in descending order neck stiffness (60.9%), Brudz­inski phenomenon (50%), Kernig sign (46.7%), altered consciousness (16.3%) and rash (2.2%) were detected. When patients were classified in terms of clinical and laboratory findings; bacterial meningitis was determined 53.4%, aseptic in 38% and tuberculous meningitis in 7,6%. CSF and blood culture were positive in 13 of and seven of the cases respectively. The most frequent com­plications were seizures, cranial nerve palsy, hydroceph­alus and the syndrome of inappropriate ADH. Mortality rate was determined as 2.2%.

Conclusion: The patients especially with symptoms of fever, vomiting, headache and convulsions, meningitis should be considered primary disease.

Key words: Child, meningitis, clinical signs, treatment

Çocuklarda menenjit: 92 olgunun değerlendirilmesi

ÖZET

Amaç: Çalışmamızda menenjit olgularının epidemiyolo­jik, klinik, laboratuvar bulguları ve tedavi yanıtlarını değer­lendirilmesi amaçlandı.

Gereç ve yöntem: 2010- 2011 tarihleri arasında menenjit tanısıyla izlediğimiz 92 olgunun yaş, cinsiyet, geliş yakın­maları, fizik muayene, laboratuvar bulguları ve uygulanan tedaviler açısından geriye dönük olarak değerlendirmeye alındı. Menenjit tanısı, hastaların beyin omurilik sıvılarının (BOS) mikroskobik ve biyokimyasal (glikoz, protein, klor) sonuçlarının değerlendirilmesi ve/veya kültürde etkenin üretilmesi ile konuldu.

Bulgular: Olguların 50’si erkek 42’si kız olup, yaş orta­lamaları 4,2±4,1 yıl idi. Başvuru sırasındaki en sık yakın­malar ateş (%91,3), kusma (%87,0), baş ağrısı (%68,5) ve havale geçirme (%20,7), olarak tespit edildi. Fizik incelemede ense sertliği (%60,9), Brudzinski fenomeni (%50), Kernig belirtisi (%46,7), bilinç değişikliği (%16,3) ve döküntü (%2,2) mevcuttu. Klinik ve laboratuvar bulgu­ları açısından hastalar sınıflandırıldığında %54.3 bakte­riyel, %38.0 aseptik ve %7,6 tüberküloz menenjit olarak saptandı. Olguların 13’ünde BOS ve yedisinde kan kültü­ründe üreme oldu. En sık gözlenen komplikasyonlar kon­vülziyon, kraniyal sinir tutulumu, hidrosefali ve uygunsuz ADH sendromu idi. Mortalite oranı %2,2 olarak bulundu.

Sonuç: Özellikle ateş, kusma, baş ağrısı ve konvülziyon yakınmaları olan hastalarda tanıda öncelikle menenjit dü­şünülmesi gereken bir hastalıktır.

Anahtar kelimeler: Çocuk, menenjit, klinik bulgu, tedavi

Dicle Med J  2013;40 (1):15-20

doi: 10.5798/diclemedj.0921.2013.01.0217